Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/351 Esas 2022/4285 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davacı vekili, müvekkili aleyhine açılan dava sonucunda ödenen 120.858,32 TL'yi davalı şirkete rücu ederek fazla alacak davası açmıştır. Davalı vekili ise BK. 73. maddesi gereğince davanın zamanaşımına uğradığını ve davanın reddedilmesini talep etmiştir. İlk derece mahkemesi, taraflar arasında imzalanan İHDS'nin 7.4 ve 7.6 maddeleri gereğince davanın reddedilmesine karar vermiştir. Davacı vekili bu karara istinaf etmiş ancak Bölge Adliye Mahkemesi istinaf başvurusunu usul ve yasaya uygun bularak reddetmiştir. Temyiz edilen karar Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- BK. 73. maddesi (Rücu davalarında zamanaşımı)
- İHDS'nin 7.4 ve 7.6 maddeleri (Elektrik dağıtım faaliyetleri sorumluluğu hakkında)

MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 21. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada Ankara 6. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 21.02.2019 tarih ve 2018/713 E. - 2019/142 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 21. Hukuk Dairesi'nce verilen 14.10.2020 tarih ve 2019/862 E. - 2020/999 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; 24/07/2006 tarihli İHDS'nin 7.4 maddesi gereğince dağıtım faaliyetlerinin hisselerinin tamamı TEDAŞ'a ait olduğu dönemde, MEDAŞ'ın özelleştirilmesinden önceki dönemde 12/08/2007 tarihinde meydana gelen iş kazası nedeni ile müvekkili aleyhine Konya 4. İş Mahkemesi'nin 2012/2 Esas-2015/432 Karar sayılı dosyasında açılan dava sonucunda MEDAŞ aleyhine karar verildiğini, söz konusu ilamın icrası kapsamında Konya 6. İcra Müdürlüğü'nün 2015/458 esas sayılı dosyasına 12/04/2018 tarihinde 120.858,32 TL ödendiğini, ödenen bu meblağdan davalının sorumlu olduğunu ileri sürerek fazlaya dair haklar saklı kalmak kaydı ile şimdilik 20.000,00 TL'nin ödeme tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; BK. 73. maddesi gereğince rücu davalarında zamanaşımı 2 yıllık süreye tabi olup dava konusu alacağın zamanaşımına uğramış olduğunu, TEDAŞ'ın sorumlu olması için zarara neden olayın dağıtım faaliyetine ilişkin olması ve söz konusu olayın dağıtım faaliyetinin TEDAŞ tarafından yürütüldüğü dönemde yani İHDS imza tarihi olan 24/07/2006 tarihinden önce gerçekleşmesi gerektiğini, oysa davaya esas teşkil eden dava konusunun 12/08/2007 tarihinde meydana geldiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
İlk derece mahkemesince, iddia, savunma ve dosya kapsamına göre; Konya 4 İş Mahkemesinin 2012/2 esas sayılı dosyasında, ilamda hüküm altına alınan alacağın 12/08/2007 tarihinde Musa Şahin isimli işçinin iş kazası sonucu malul duruma gelmesi nedeni ile iş gücü kaybı zararına ilişkin olduğu, davanın Meram Elektrik Dağıtım A.Ş karşı açıldığı ve kararın Meram Dağıtım A.Ş aleyhine tesis edildiği, iş kazasının meydana geldiği 12/08/2007 tarihinin taraflar arasında imzalanan İHDS tarihinden sonraki döneme ait olduğu, İHDS'nin 7.4 ve 7.6 maddeleri gereğince işletme hakkı devir sözleşmesinin imzalanmasından sonraki sorumluluğun Meram Elektrik Dağıtım Anonim Şirketine ait olduğunun İHDS ile açıkça kararlaştırıldığı, davalının sorumluluğu bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı davacı vekili istinaf etmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi'nce; ilk derece mahkemesinin davanın reddi yönündeki kararında herhangi bir isabetsizlik görülmediği gerekçesiyle davacı vekilinin istinaf başvurusunun HMK'nın 353/(1)-b.1 maddesi gereğince esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK'nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 26,30 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 01/06/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.