Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2022/3762 Esas 2022/8026 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten Öldürmeye Teşebbüs
HÜKÜM :1-İstanbul 9. Ağır Ceza Mahkemesinin 18/06/2015 tarih, 2014/40 E. ve 2015/160 K. sayılı ilamı ile sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nin 81, 35/2, 62 ve 53. maddeleri uyarınca 10 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına dair kararı.
2-Bu kararın temyizi üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesi'nin 11/03/2020 tarih, 2020/556 E. 2020/1039 K. sayılı ilamı ile bozma kararı verilerek Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığına ihbarda bulunulması için dosyanın ilk derece mahkemesine gönderilmesi üzerine,
3-İstanbul 9. Ağır Ceza Mahkemesinin 12/01/2021 tarih, 2020/177 E. ve 2021/5 K. sayılı ilamı ile sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nin 82/1-e, 35, 62, 53 maddeleri gereğince 12 yıl 6 ay hapis cezasının CMK'nin 307/5. maddeleri uyarınca 10 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına dair kararı.
TEMYİZ EDENLER : Sanık ... müdafii, katılan ... vekili

TÜRK MİLLETİ ADINA

Mahalli mahkemece bozma üzerine verilen hüküm, sanık ... müdafii ve katılan ... vekili
tarafından yasal süresi içerisinde temyiz edilmekle yapılan duruşmalı incelemede;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ...'nin, mağdur katılan ...'e yönelik çocuğa karşı kasten öldürmeye teşebbüs suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği ve takdiri indirim nedenleri tayin kılınmış, sanık savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş; incelenen dosyaya göre bozma üzerine verilen hükümde düzeltme nedenleri dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin, dilekçesinde ve duruşmalı incelemede ileri sürmüş olduğu sübuta, eksik incelemeye, hatalı kabule, haksız tahrik şartlarının somut olayda mevcut olduğuna, şüpheden sanık yararlanır ilkesinin ihlal edildiğine, mahkumiyet kararının karar usul ve yasaya aykırılık teşkil ettiğine; katılan kurum vekilinin takdiri indirim nedenlerine yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz istemlerinin reddine,
Ancak tüm dosya kapsamına göre;
1-Sanık hakkında İstanbul 9. Ağır Ceza Mahkemesinin 18/06/2015 tarih ve 2014/40 Esas 2015/160 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK'nin 81, 35/2, 62 ve 53. Maddeleri uyarınca 10 yıl hapis cezası ile mahkumiyetine karar verildiği, bu kararın sanık müdafii tarafından temyizi üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 11/11/2019 tarih, 2019/2663 Esas ve 2019/4834 Karar sayılı ilamı ile mağdur katılan ...'in suç tarihinde 18 yaşından küçük olup sanığın, mağdur katılana yönelik nitelikli kasten öldürmeye teşebbüs suçuna vücut veren eylemi yönünden 6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanun'un 2. ve 20/2. maddeleri uyarınca kamu davasına katılma hakkı bulunan Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığına gerekçeli kararın tebliğ edilmediği gerekçesiyle eksikliğin giderilmesi için dosyanın mahalline tevdiine karar verildiği, ... vekilinin, gerekçeli kararın tebliği üzerine suçtan zarar gören sıfatı ile 25/12/2019 tarihinde temyiz isteminde bulunduğu anlaşılmakla; sanık hakkında tesis edilen İstanbul 9. Ağır Ceza Mahkemesinin 18/06/2015 tarih, 2014/40 Esas 2015/160 Karar sayılı ilk hükmünün, ... vekilince bozma öncesi sanık aleyhine temyiz edilmesine karşın mahkemece sanık hakkında ceza miktarı yönünden kazanılmış hak kuralının uygulanması,
2-Kabule göre de; yapılan uygulama sırasında 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi uyarınca yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 326/son yerine, 5271 sayılı CMK'nin 307/5. maddesinin tatbik edilmesi,
3-Sanık hakkında açılan kamu davasında yürütülen yargılama neticesinde mahkumiyet kararı verilmesine ve suç tarihinde çocuk olduğu anlaşılan mağdur katılana karşı işlenen suçlar bakımından 6284 sayılı Kanun'un 2. ve 20/2. maddesi kapsamında suçtan zarar gören konumunda bulunan Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığının 5271 sayılı CMK'nin 237/2. maddesi uyarınca katılan, vekilinin ise katılan vekili olarak davaya katılmasına karar verilmiş olmasına karşın, katılan kurum lehine vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken hükmedilmemesi,
Usul ve yasaya aykırılık teşkil edip bozmayı gerektirdiğinden katılan Bakanlık vekilinin temyiz sebepleri kısmen bu itibarla yerinde görülmekle hükmün 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA,
Ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden; 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesi gereğince hükmün 3. maddesinin 2. paragrafının tamamen çıkarılmasına, sanık hakkında kazanılmış hak olmayacağı için sonuç cezasının 12 yıl 6 ay hapis cezası olarak belirlenmesine,
6723 sayılı Kanun'un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesi gereğince, hüküm fıkrasının mahsus bölümüne "karar tarihi itibariyle yürürlükte olan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi gereğince 8.200,00 TL maktu vekalet ücretinin, sanıktan alınarak kendisini vekille temsil ettiren katılan Bakanlığa ödenmesine" ibaresinin eklenmesine karar verilmek suretiyle usul ve yasaya uygun olan hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 17/10/2022 gününde oy birliği ile karar verildi.
17/10/2022 gününde verilen işbu karar Yargıtay Cumhuriyet savcısı ...'nın huzurunda ve duruşmada savunmasını yapmış bulunan sanık ... müdafii Avukat ...'ın yokluğunda 27/10/2022 gününde usulen ve açık olarak anlatıldı.