Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2020/7443 Esas 2022/4381 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Ankara 6. Asliye Ticaret Mahkemesi'nde görülen davada, davalı tarafın dağıtım faaliyetlerine ilişkin iş ve işlemlerin sorumluluğunu üstlendiği kararlaştırılmıştır. Ancak daha sonra işletme hakkı devredildiği için davacı şirket tarafından yapılan ödemelerdeki faizleri davalıdan talep etmiştir. Mahkeme, davacının talebini kısmen kabul ederek, ödemenin yapıldığı tarihten itibaren avans faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar vermiştir. Tarafların temyiz itirazları reddedilmiştir. Kararda geçen kanun maddeleri: Türk Borçlar Kanunu (TBK) madde 103, Ticaret Kanunu (TK) madde 191, İşletme Hakkı Devri Sözleşmesi madde 7.4, İş Hukuku Davalarında Usul ve Esaslar Hakkında Yönetmelik (İHDY) madde 18.6, İhale Yönetmeliği madde 22.

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Ankara 6. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 08.07.2020 tarih ve 2020/8 E. - 2020/310 K. sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından duruşmasız, davalı vekili tarafından duruşmalı olarak istenmiş ve temyiz dilekçelerinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, duruşma için belirlenen 31.05.2022 günü hazır bulunan davacı vekili Av. ... ile davalı vekili Av. ... dinlenildikten sonra duruşmalı işlerin yoğunluğu ve süre darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması ileriye bırakıldı. Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, taraflar arasında 24/07/2006 tarihli İşletme Hakkı Devir Sözleşmesi imzalandığını, 24/07/2006 tarihli İşletme Hakkı Devir Sözleşmesinin 7.4 maddesine göre dağıtım faaliyetinin davalı tarafından yürütüldüğü döneme ait iş ve işlemlerin sorumluluğunun davalıya ait olacağının kararlaştırıldığını, Ankara 13. İş Mahkemesi'nce verilen kararın kesinleşmesi nedeniyle müvekkili tarafından 11/04/2011 tarihinde 352.776,39 TL’nın icra dosyasına ödendiğini, temyiz harcı v.s giderlerin yapıldığını, bu ödemelerden davalının sorumlu olduğunu ileri sürerek, yapılan ödemelerin ödeme tarihlerinden itibaren avans faizi ile davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, zamanaşımı def'inde bulunmuş, hisse devri aşamasında bilanço çalışmaları yapıldığını, devre esas bilanço düzenlemesinden önce bitmiş ve neticelenmiş her türlü işlemin sorumluluğunun şirkete ait olduğunu, hisse satış sözleşmesinin “alıcının taahhütleri” başlıklı 9. maddesinin 3. ve 4. bentlerine göre davacı şirketin hak talep edemeyeceğini, anılan sözleşmede İHDS hükümlerinin saklı tutulmasının iki sözleşmenin birbirinden bağımsız düşünülemeyeceğini açıklayan ibare olduğunu, İHD sözleşmesinin 18.6 maddesine ve ihale şartnamesinin 22. maddesine göre davacının talep hakkının bulunmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece uyulan bozma ilamına göre, davanın kısmen kabulü ile, 352.776,39 TL'nın ödeme tarihi olan 11/04/2011'den işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiştir.
Kararı, taraf vekilleri temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, taraf vekillerinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, taraf vekillerinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, takdir olunan 3.815,00 TL duruşma vekalet ücretinin davalıdan alınıp davacıya verilmesine, aşağıda yazılı bakiye 26,30 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, aşağıda yazılı bakiye 18.073,62 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 02/06/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.