Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2022/3391 Esas 2022/4458 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Dava, 30.000,00 TL bedelli senede bağlı olarak başlatılan icra takibinden dolayı borçlu olmadığının tespiti istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir. Davacı vekili, mahkeme kararının eski hale getirilmesi talebiyle temyiz başvurusu yapmıştır. Ancak davacı vekilinin eski hale getirme talebi reddedilmiştir çünkü sunulan sağlık raporu resmi mahiyete haiz olmadığı için geçerli kabul edilmemiştir. Ayrıca, davacı vekilinin temyiz talebi de süresinde yapılmadığı için reddedilmiştir. Kanuna göre, süresinde yapılmayan temyiz talepleri mahkeme veya Yargıtay tarafından da reddedilebilir.
Kanun maddeleri: HMK'nın 95 vd. maddeleri; HMK'nın 355 vd. maddeleri ve Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı (01/06/1990 tarihli ve 1989/3 E. – 1990/4 K.)

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki davadan dolayı Kayseri 2. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 19.11.2021 gün ve 2021/308 E. - 2021/995 K. sayılı hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
Dava, 30.000,00 TL bedelli senede bağlı olarak başlatılan icra takibinden dolayı borçlu olmadığının tespiti istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir.
Karara karşı davacı vekili tarafından eski hale getirme talebi ile temyiz kanun yoluna başvurulmuştur.
1-Mahkemece verilen kararın davacı vekili Av. ...’e 04.01.2022 tarihinde e-posta yolu ile tebliğ edildiği, davacı vekilinin 14.03.2022 tarihli dilekçesiyle temyiz talebinde ve HMK'nın 95. vd. hükümleri uyarınca eski hale getirme talebinde bulunduğu anlaşılmaktadır. Bu durumda, öncelikle, davacı vekili Av. ...’in eski hale getirme talebinin incelenmesi gerekmektedir.
HMK'nın 95 vd. maddeleri uyarınca elde olmayan sebeplerle, kanunda belirtilen veya hakimin kesin olarak belirlediği süre içinde bir işlemi yapamayan kimse, eski hale getirme talebinde bulunabilir. Düşen bir hakkın eski hale getirilmesine karar verilebilmesi için belli süre içerisinde işlem yapmaya mecbur olan kimsenin veya vekilinin arzu ve isteği dışında o işlemi yapmaktan aciz olduğu kanıtlanmış bulunmalıdır. Dosyanın tetkikinde, davacı vekili Av. ...’in eski hale getirme ve temyiz dilekçesi ekinde sunduğu sağlık kurulu raporu başlıklı belgenin resmi mahiyete haiz olduğu belgelenmemiş sadece altında düzenleyen şirketin kaşesi ve yine şirketi temsile yetkili olup olmadığı da belli olmayan bir kişi tarafından imzalanmak suretiyle düzenlendiği, ayrıca vekilin hastalığı ile ilgili başkaca resmi mahiyete haiz bir raporun bulunmadığı anlaşılmıştır. Bu hali ile davacı vekili Av. ...’e ait sağlık kurulu raporunun resmi mahiyete haiz olduğunun açıklıkla belgelenmemiş olduğunun anlaşılması karşısında, HMK’nın 95/2. maddesi uyarınca eski hale getirme isteminde bulunulamayacağından yerinde görülmeyen bu yoldaki istemin reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Mahkemece verilen karara yönelik olarak yapılan temyiz başvurusu üzerine HMK'nın 355 vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda; Mahkemece verilen karar temyiz eden davacı vekiline 04.01.2022 tarihinde tebliğ edilmiş, davacı vekili temyiz dilekçesini HMK'nın 361. maddesinde öngörülen iki haftalık yasal süre geçirildikten sonra 14.03.2022 tarihinde göndermiştir. Süresinden sonra yapılan temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01/06/1990 tarihli ve 1989/3 E. – 1990/4 K. sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da karar verilebileceğinden, davacı vekilinin temyiz süresi geçtikten sonra yapılan temyiz isteminin reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin eski hale getirme isteminin REDDİNE (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin süreden REDDİNE, 06/06/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.