Esas No: 2021/919
Karar No: 2022/12145
Karar Tarihi: 23.11.2022
Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2021/919 Esas 2022/12145 Karar Sayılı İlamı
10. Ceza Dairesi 2021/919 E. , 2022/12145 K.Özet:
Sanık, uyuşturucu madde ticareti yapmak suçundan yargılanmış ve Ankara 11. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından mahkûm edilmiştir. Ancak, sanık müdafii tarafından yapılan istinaf başvurusu Bölge Adliye Mahkemesi tarafından reddedildi. Buna karşı yapılan temyiz başvurusu da dosyada incelenmiştir. Dosya kapsamından, sanığın 12 yıl 6 aylık cezasının onanıp infazına başlamak istediği görülmüştür. Ancak bu talep, temyiz isteminden vazgeçme niteliği taşımamaktadır. Dosya içeriğine göre, hüküm usulüne uygun şekilde tebliğ edilmemiş ve sanığa usulüne uygun bir şekilde tebliğ edilmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenle dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına iadesine karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 5271 sayılı CMK'nın 291. maddesi
- Tebligat Kanunu’nun 11/1 maddesi
- CMK'nın 35/2-3. maddeleri
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma
Hükümler : 1) Mahkûmiyet; Ankara 11. Ağır Ceza Mahkemesinin 25/12/2018 tarihli, 2018/55 esas ve 2018/444 sayılı kararı
2)İstinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddi; Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 18. Ceza Dairesinin 13/10/2020 tarihli, 2020/1065 esas ve 2020/606 sayılı kararı
Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, temyiz edenin sıfatı, başvurunu süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Dosya kapsamından, hükmün süresinde temyiz edilmesinden sonra, sanığın, hükmen tutuklu bulunduğu Karabük T Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumu aracılığı ile gönderdiği 04/11/2022 tarihli dilekçesinde yer alan "12 yıl 6 aylık cezamın onanıp infazına başlamayı talep eder, gereğinin yapılmasını arz ederim." şeklindeki talebinin, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 2019/1-610 esas ve 2020/463 sayılı, 05/11/2020 tarihli kararında da belirtildiği üzere, içerik itibari ile "temyiz isteminden vazgeçme" niteliği taşımadığı anlaşılmakla, dosya incelendi.
Dosya içeriğine göre, yokluklarında verilen ve 25/10/2020 tarihinde sanık müdafiine usulüne uygun şekilde tebliğ edilen hükmün, 5271 sayılı CMK'nın 291. maddesinin 1. fıkrasında belirtilen 15 günlük yasal temyiz süresinden sonra 10/12/2020 tarihinde sanık müdafii tarafından temyiz edildiği; ayrıca sanığa tebligat yapılmadığı anlaşıldığından, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 24/02/2022 tarihli, 2019/16-573 esas ve 2022/119 sayılı kararında da belirtildiği üzere, hükmün, “kararın içeriği hakkında bilgi sahibi olmayı ve müdafiinin kusurlu davranışı ile kanun yolu başvuru süresini geçirmiş olması halinde eski hale getirme imkanı olan” sanığa Tebligat Kanunu’nun 11/1 ve CMK'nın 35/2-3. maddeleri uyarınca usulüne uygun şekilde tebliğ edilerek, tebligat mazbatası ve/veya tebliğ-tebellüğ belgesi ile temyiz dilekçesi sunması halinde, dilekçesi de eklenmek suretiyle ve temyiz istemi hakkında görüş bildiren ek tebliğname de düzenlenip gönderilmek üzere; dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE, 23/11/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.