Esas No: 2021/2121
Karar No: 2022/8050
Karar Tarihi: 18.10.2022
Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2021/2121 Esas 2022/8050 Karar Sayılı İlamı
1. Ceza Dairesi 2021/2121 E. , 2022/8050 K."İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ :Kasten yaralama
HÜKÜM : TCK'nin 86/2, 86/3-a, 62, 58. maddeleri uyarınca 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına dair kararı
TÜRK MİLLETİ ADINA
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığın suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun suç niteliği tayin, takdire ilişen cezayı azaltıcı sebebin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bozma nedenleri dışında isabetsizlik görülmediğinden, sanığın; müştekinin şikayetten vazgeçmesi nedeniyle davanın düşürülmesi gerektiğine ilişkin ve yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine,
Ancak;
1) Sanığın adli sicil kaydında tekerrüre esas olabilecek başka sabıkasının bulunmadığı da gözetildiğinde; tekerrüre esas alınan Karşıyaka 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 20/02/2009 tarih ve 2007/843 Esas - 2009/154 Karar sayılı mahkumiyet ilamının 28/09/2009 tarihinde kesinleşerek 01/12/2010 tarihinde infaz edildiği, bu tarihten itibaren 3 yıllık süre geçtikten sonra 02/09/2015 tarihinde dosyaya konu suçun işlenmesi nedeniyle, söz konusu ilamın 5237 sayılı TCK'nin 58/2-b maddesi uyarınca tekerrüre esas alınamayacağı gözetilmeksizin, mükerrir kabul edilerek sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nin 58. maddesi hükmünün uygulanması,
Kabule ve uygulamaya göre de;
2) Sanık hakkında kasti suçtan hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olan hak yoksunlukları uygulanmamış ise de, Anayasa Mahkemesinin, 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren, 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesinde yer alan bazı ibarelerin iptal edilmiş olması ve hükümden sonra, 15.04.2020 tarihinde yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin 3. fıkrasının 1. cümlesine “ertelenen veya” ibaresinden sonra gelmek üzere eklenen “denetimli serbestlik tedbiri uygulanarak cezası infaz edilen” ibarelerinin gözetilmesi lüzumu,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 18.10.2022 gününde oy birliği ile karar verildi.