Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2022/319 Esas 2022/4415 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davacı, davalı şirkete yurt dışında yatırılan paraların geri çekilebileceği ve yüksek oranda faiz verileceği garantisi ile para verdiğini ancak geri alamadığını iddia etmiştir. İlk derece mahkemesince davanın karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiş, bu karar istinaf edilmiş, istinaf başvurusu esastan reddedilmiş ve karar davacı tarafından temyiz edilmiştir. Dosyadaki belgeler, duruşma tutanakları ve raporlar incelenerek yapılan yargılama sonucunda, istinaf başvurusunun reddedilmesi kararının usul ve yasaya uygun olduğu anlaşıldığından, Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar verilmiştir.
Kanun maddeleri:
- 7194 sayılı Kanun'un 41. maddesi (Dava hakkında karar verilmesine yer olmadığı haller)
- HMK'nın 353/b-1 maddesi (Temyiz incelemesi yapılıp yapılmayacağı)
- HMK'nın 370/1. maddesi (Temyiz isteminin reddi halinde kararın ne şekilde çıkacağı)
- HMK'nın 372. maddesi (Kararın yeniden incelenmesine ilişkin hükümler)

MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 6. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada Konya 1. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 05.02.2020 tarih ve 2018/154 E. - 2020/134 K. sayılı kararın taraf vekilleri tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf istemlerinin esastan reddine dair Konya Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesi'nce verilen 02.09.2021 tarih ve 2020/1787 E. - 2021/1726 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalı şirketin yurt dışında birçok ülkede yatırılan paraların istenildiği her an geri çekilebileceği ve karşılığında yüksek oranda faiz verileceği garantisi ile müvekkilinin davalı tarafa para verdiğini, ancak ödenen paranın bir türlü geri alınamadığını ileri sürerek, taraflar arasında geçerli bir ortaklık ilişkisi bulunmadığının tespitine ve ödenen paranın davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı şirket vekili, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
İlk derece mahkemesince, davanın 7194 sayılı Kanun'un 41. maddesi kapsamında olduğu gerekçesiyle dava hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Bu karara karşı, taraf vekilleri istinaf başvurusunda bulunmuştur.
Konya Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesi’nce, ilk derece mahkemesi kararında hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle taraf vekillerinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK'nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.

SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 21,40 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 06/06/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.