Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2022/3292 Esas 2022/4456 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi, 186,265.84 TL alacak için başlatılan icra takibine yapılan itirazın iptali istemine ilişkin verilen karara yapılan temyiz isteminin miktar yönünden reddedildiğini açıkladı. Karara göre, mahkemenin davanın kısmen kabul edilmesi sonucu itirazın iptaline karar verdiği, kesin nitelikte olan kısımların temyiz edilemeyeceği belirtildi. Kararda ayrıca, temyiz istemi reddedildiği için dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine gönderilmesi gerektiği ifade edildi. Kanun maddeleri olarak, 6100 sayılı HMK'nın 362/1-a. bendi ve 366. maddesi ile 346/2. maddesi kısmen açıklanmıştır.

MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ11. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada Gaziantep 2. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 17.12.2019 tarih ve 2017/275 E. - 2019/1459 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi'nce verilen 08.03.2022 tarih ve 2020/842 E. - 2022/398 K. sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
Dava, 186.265,84 TL alacak için başlatılan icra takibine yapılan itirazın iptali istemine ilişkindir. Karar tarihi olan 10.02.2022 itibariyle Bölge Adliye Mahkemesi temyiz kesinlik sınırı 107.090,00 TL olup bu meblağın altında kalan hükümlerin 6100 sayılı HMK'nın 362/1-a. bendi uyarınca kesin nitelikte olduğu, mahkemece davanın kısmen kabülü ile 119.347,94 TL alacağa yönelik itirazın iptaline karar verildiği, davacı taraf için reddedilen 66.917,90 TL’nin temyiz kesinlik sınırı altında kaldığı anlaşılmaktadır. 6100 sayılı HMK'nın 366. maddesi delaletiyle kıyasen uygulanması gereken aynı Kanunun 346/2. maddesi hükmü uyarınca, kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında Bölge Adliye Mahkemesince bir karar verilmesi gerekmekle birlikte, Yargıtay tarafından da bu yolda karar verilebileceğinden, davacı vekilinin temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin miktar yönünden REDDİNE, işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davacıya iadesine, 06/06/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.