Esas No: 2022/327
Karar No: 2022/4420
Karar Tarihi: 06.06.2022
Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2022/327 Esas 2022/4420 Karar Sayılı İlamı
11. Hukuk Dairesi 2022/327 E. , 2022/4420 K.Özet:
Davacılar, davalı şirkete yatırdıkları parayı geri alamadıklarını ve ortaklık ilişkisi olmadığının tespit edilerek paralarının tahsiline karar verilmesini istemiştir. İlk derece mahkemesi, davanın karar verilmesine yer olmadığına hükmetmiştir. Tarafların istinaf başvurusunu reddeden bölge adliye mahkemesi kararı, temyiz edilmiştir. Yapılan yargılama sonucunda, kararda isabetsizlik olmadığı anlaşılmıştır ve istinaf başvurusunun reddedilmesine karar verilmiştir. HMK'nın 370/1. ve 372. maddeleri gereğince Bölge Adliye Mahkemesi kararı onanmış, dosya İlk Derece Mahkemesine gönderilmiştir. Temyiz ilam harcı olarak 21,40 TL alınacaktır.
Kanun Maddeleri:
- 7194 sayılı Kanun'un 41. maddesi
- HMK'nın 353/b-1, 370/1 ve 372. maddeleri
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 6. HUKUK DAİRESİ
Taraflar arasında görülen davada Konya 1. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 26.02.2020 tarih ve 2018/601 E. - 2020/327 K. sayılı kararın taraf vekilleri tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf istemlerinin esastan reddine dair Konya Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesi'nce verilen 20.09.2021 tarih ve 2020/1826 E. - 2021/1813 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davacılar vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçelerinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacılar vekili, davalı şirketin yurt dışında birçok ülkede yatırılan paraların istenildiği her an geri çekilebileceği ve karşılığında yüksek oranda faiz verileceği garantisi ile müvekkillerinin davalı tarafa para verdiğini, ancak ödenen paranın bir türlü geri alınamadığını ileri sürerek, taraflar arasında geçerli bir ortaklık ilişkisi bulunmadığının tespitine ve ödenen paranın davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı şirket vekili, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
İlk Derece Mahkemesince, davanın 7194 sayılı Kanun'un 41. maddesi kapsamında olduğu gerekçesiyle dava hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Bu karara karşı, taraf vekilleri istinaf başvurusunda bulunmuştur.
Konya Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesi’nce, İlk Derece Mahkemesi kararında hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle taraf vekillerinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacılar vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK'nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacılar vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 21,40 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacılardan alınmasına, 06/06/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.