Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2020/16660 Esas 2022/12213 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

İstanbul (Kapatılan) 27. Asliye Ceza Mahkemesi, bir kişinin uyuşturucu madde kullanmak amacıyla bulundurduğu suçlamasıyla davanın görülmesi sonunda tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulması nedeniyle sanık hakkında düşme kararı vermiştir. Ancak, sanığın bu karara yönelik temyiz hakkı bulunmamaktadır çünkü hakkında verilen düşme hükmüne karşı temyiz hakkı olmadığı gibi, hükmün gerekçesine yönelik bir temyiz de bulunmamıştır. Kararda TCK'nın 191/2. maddesi bahsedilmektedir.

Mahkeme : İSTANBUL (KAPATILAN) 27. Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulması nedeniyle düşme

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Sanık hakkında, mahkûmiyet ile birlikte tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine hükmedilmesi halinde, sanığın denetimli serbestlik tedbirinin gereklerine uygun davranması hâlinde mahkûm olduğu cezanın infaz edilmiş sayılacağı ve Cumhuriyet savcılığınca sadece yerine getirme fişi tanzim edilmesi gerektiği, ancak sanık hakkında İstanbul(Kapatılan) 27. Sulh Ceza Mahkemesinin 26/09/2013 tarih, 2013/227 esas ve 2013/989 sayılı kararında TCK'nın 191/2. maddesi uyarınca sadece tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine hükmedildiği anlaşılmakla tebliğnamedeki görüşe iştirak edilmemiştir.
Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin gereklerine uygun davranmakla hakkında verilen düşme hükmüne karşı sanığın temyizinde hukuki yararı olmadığı gibi, hükmün gerekçesine yönelik bir temyiz de bulunmadığından sanığın temyiz isteğinin CMUK’nın 317. maddesi gereğince REDDİNE, 23/11/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.