Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2022/340 Esas 2022/4402 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davacı vekili, davalı şirketin müvekkiline yüksek oranda faiz vaadi ile para verdiğini ancak geri alamadıklarını ileri sürerek, taraflar arasındaki ortaklık ilişkisinin tespitini ve ödenen paranın tahsiline karar verilmesini istemiştir. İlk derece mahkemesi, derdestlik dava şartı nedeniyle davanın usulden reddine karar vermiştir. Davacı vekilinin istinaf başvurusunu esastan reddeden Konya Bölge Adliye Mahkemesi'nin kararı temyiz edilmiştir. Yargıtay, uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde, ilk derece mahkemesinin kararında bir isabetsizlik olmadığına karar vererek, Bölge Adliye Mahkemesi'nin kararını onamıştır. HMK'nın 353/b-1 maddesi uyarınca yapılan istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.
HMK'nın 353/b-1 maddesi, istinaf mahkemesi kararının usul ve yasaya uygun olması halinde, temyiz isteminin reddine karar verilebileceğini belirtir.
HMK'nın 370/1. maddesi, temyiz incelemesi sonucunda mahkemenin kararı onama, bozma veya değiştirme yetkisine sahip olduğunu ifade eder.
HMK'nın 372. maddesi, temyiz incelemesi sırasında ortaya çıkan durumlar nedeniyle bir işlem yapılması gerektiğinde, dosyanın ilk derece mahkemesine gönderilmesini öngörür.

MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 6. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada Konya 2. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 11.01.2021 tarih ve 2020/659 E- 2021/6 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Konya Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesi'nce verilen 28.06.2021 tarih ve 2021/723 E- 2021/1532 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalı şirketin yurt dışında birçok ülkede yatırılan paraların istenildiği her an geri çekilebileceği ve karşılığında yüksek oranda faiz verileceği garantisi ile müvekkilinin davalı tarafa para verdiğini, ancak ödenen paranın bir türlü geri alınamadığını ileri sürerek, taraflar arasında geçerli bir ortaklık ilişkisi bulunmadığının tespitine ve ödenen paranın davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı şirket vekili, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
İlk derece mahkemesince, derdestlik dava şartı nedeniyle davanın usulden reddine karar verilmiştir.
Bu karara karşı, davacı vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
Konya Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesi’nce, ilk derece mahkemesi kararında hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle davacı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK'nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.

SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 21,40 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına,
06/06/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.