Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/2253 Esas 2022/4494 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

İstanbul 14. Asliye Ticaret Mahkemesi'nde görülen bir davadan bahsedilmektedir. Davacı ile davalı arasında ofis malzemelerinin alım satımında sözlü bir anlaşma yapılmıştır. Davacı, davalıya 22.06.2009 tarihli 50.212,60 Euro bedelli fatura ve gümrük belgesi ile mal teslim etmiş ancak davalı bedelini ödememiştir. Davacı, bedelin tahsili için dava açmıştır. Mahkeme bozmaya uyularak davacının ticari defterlerinde muhasebeleştirilen alacağı 108.925,25 TL olarak belirlemiştir ve davanın kabulüne karar vermiştir. Ancak yasal faizin ticari faiz olarak hesaplanması gerektiği göz önünde bulundurulmadığı için karar temyiz edilmiştir. Yargıtay, kararın düzeltilerek onanmasına hükmetmiştir.
Kanun maddeleri: Ticari işlerde uygulanacak faiz oranları hakkında 1/1/2022 tarihli ve 34025 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan Ticari İşlemlerde Uygulanacak Faiz Oranları Hakkında Tebliğ (Seri No: 2022/1) uyarınca işlem yapılmıştır.

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada İstanbul 14. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 29.09.2020 tarih ve 2020/276 E. - 2020/527 K. sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:

Davacı vekili, davacı ile davalının ofis malzemelerinin alım satımı hususunda İstanbul’da sözlü bir anlaşma yaptıklarını, bu anlaşma doğrultusunda davacının davalıya 22.06.2009 tarihli 50.212,60 Euro bedelli fatura ve aynı tarihli gümrük belgesi ile fatura içeriğindeki malları teslim ettiğini, davalının malların bedelini ödemediğini belirterek 50.212,60 Euro’nun dava tarihindeki değeri olan 144.818,41 TL’nın fatura ve gümrük belgesi tarihi olan 22.09.2009 tarihi itibarı ile işleyecek ticari faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davalının davacıya borcunun olmadığını belirterek davanın reddini istemiştir.
Mahkemece bozma ilamına uyularak, davacının ticari defterlerinde muhasebeleştirilen alacağının 108.925,25 TL olarak belirlendiği gerekçesiyle davanın kabulüne, 08.925,25 TL'nın dava tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalıdan alınıp davacıya verilmesine, fazla istemin reddine karar verilmiştir.
Karar, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına göre, Mahkemece, dava dilekçesinde, davacı tarafından alacağın ticari faizi ile tahsili talep edilmiş ve alacağa ticari faiz uygulanacağı gözetilmeksizin, yasal faizi ile alacağın tahsiline hüküm kurulması doğru olmamış ise de, anılan hususun yeniden yargılama gerektirmeyeceğinden hükmün düzeltilerek onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazının kabulü ile kararın 1 numaralı hüküm fıkrasından “yasal faiz” ibaresinin çıkartılıp, yerine “ticari faiz” ibaresi eklenmesi suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davacıya iadesine, 06/06/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.