Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2020/8485 Esas 2022/4587 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davacı, 6769 sayılı Sinai Mülkiyet Kanunu kapsamında sahip olduğu tasarım tescil belgesine davalıların tecavüz ettiğini ve haksız rekabet yarattıklarını belirterek davalılardan tasarım hakkına tecavüzün tespiti, tasarımın korunmasına ve haksız rekabetin engellenmesine, ürünlerin toplatılmasına, hüküm kesinleşince imhasına, 2.500 TL maddi ve 4.000 TL manevi tazminat talep etmiştir. Mahkeme, davacının taleplerini kısmen kabul ederek, tasarım hakkına tecavüz ve haksız rekabetin tespitine, ürünlerin toplatılmasına, 2.500 TL maddi ve 4.000 TL manevi tazminata karar vermiştir. Ancak, manevi tazminata ilişkin karar talep aşımı içerdiğinden ve HMK 26/2 maddesine aykırı olduğundan, resen bozulmuştur. Kanun maddeleri ise şu şekildedir:
- 6769 sayılı Sinai Mülkiyet Kanunu
- Türk Borçlar Kanunu'nun 50/2 maddesi
- HMK'nın 26/2 maddesi
- HMK'nın 373/1 maddesi

MAHKEMESİ :BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 3. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada Ordu 3. Asliye Hukuk Mahkemesince verilen 14.09.2020 tarih ve 2019/21 E- 2020/253 K. sayılı kararın davacı vekili ve davalı ... vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf istemlerinin esastan reddine dair Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 3. Hukuk Dairesi'nce verilen 12.11.2020 tarih ve 2020/1293 E- 2020/1494 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davalı ... vekili ve davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçelerinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin 6769 sayılı Sinai Mülkiyet Kanunu kapsamında 2018/03863 numaralı tasarım tescil belgesi sahibi olup bu hakkının 11/06/2018 tarihinden itibaren 5 yıl süreyle koruma altına alındığını, tasarımlarının davalılar tarafından izinsiz olarak üretilip satıldığını, böylece davalılar tarafından müvekkilinin tasarımına tecavüzün olduğunu belirterek tasarım hakkına tecavüzün tespiti ve men'ine, tecavüze konu ürünlerin üretim, satış ve pazarlanmasıyla haksız rekabetin engellenmesine, var olan ürünlerin toplatılmasına, hükmün kesinleşmesine müteakip imhasına, yoksun kalınan kazançtan ibaret 5.000,00 TL maddi tazminatın, ayrıca 5.000,00 TL manevi tazminatın davalılardan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalılar vekili davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, tüm dosya kapsamına göre; davacıya ait 2018/03863 numaralı ve "Buzdolabı Süsü/Magnet" adlı tasarıma yönelik davalı ... tarafından benzer ürünler satışa sunulmak suretiyle tasarım hakkına tecavüz ve haksız rekabette bulunduğunun tespitine, haksız rekabetin ve tasarım hakkına tecavüzün menine, davalı ...'in 2018/03863 numaralı ve "Buzdolabı Süsü/Magnet" adlı tasarıma yönelik ürün satışı yapmasının engellenmesine, satışa sunulan ve var olan ürünlere el konulmasına, el konulan ürünlerin masrafı davalı ...'den alınmak suretiyle imhasına, davacı yararına takdir edilen 2.500,00 TL maddi ve 4.000,00 TL manevi tazminatın davalı ...'den alınarak davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin istemin reddine, davalı ...'ya yönelik davanın tümüyle reddine karar verilmiştir.
Karara karşı davacı vekili ve davalı ... vekili istinaf kanun yoluna başvuruda bulunmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince, tüm dosya kapsamına göre; davacı tarafın talep ettiği yoksun kalınan kazanca göre maddi tazminat hesabı mümkün olmadığı ve fakat dava tarihinde yürürlükte olan Türk Borçlar Kanunu'nun 50/2. maddesi uyarınca yapılan değerlendirme sonucunda dava konusu ürünün niteliği, davalı tarafın piyasaya sürdüğü ürün miktarı ve hakkaniyet gereği davacı yararına 2.500,00 TL maddi tazminata hükmedildiği, manevi tazminat yönünden ise, tasarım hakkına yapılan tecavüzün niteliği, tarafların dosyaya yansıyan sosyal ve ekonomik durumları, paranın alım gücü ve hakkaniyet gereği davacı yararına 4.000,00 TL manevi tazminata hükmedildiği, mahkeme kararı ve gerekçelerinin usul ve yasaya uygun olduğu gerekçesiyle davacı ve davalı ... vekillerinin istinaf başvuru taleplerinin ayrı ayrı esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, taraf vekilleri temyiz etmiştir.
I- Dava, tasarım hakkına tecavüzün tespiti ve men'i, haksız rekabetin ve satışın engellenmesi, ürünlerin toplatılması ve imhası ile maddi ve manevi tazminat istemine ilişkin olup ilk derece mahkemesince verilen karara karşı davacı ve davalılardan ... istinaf başvurusunda bulunmuş, istinaf talepleri esastan reddedilmiştir.
Davacı yan dava dilekçesinde diğer taleplerinin yanında 5.000 TL maddi tazminat ile 5.000 TL manevi tazminat talebinde bulunmuş olup mahkemece 22.01.2019 tarihli ara kararı ile davacı taleplerinin açıklanması için süre verilmiş, davacı 12.02.2019 tarihli dilekçesiyle talebini her bir davalıdan 2.500 TL. maddi ve 2.500 TL. manevi olmak üzere toplam 5.000 TL. maddi ve 5.000 TL. manevi tazminat olacak şekilde açıklamıştır.
Mahkemece ise davanın davalılardan ... yönünden reddine diğer davalı ... yönünden ise kısmen kabulüyle 2.500 TL. maddi ve 4.000 TL. manevi tazminata hükmedilmiştir. Bu durumda manevi tazminata ilişkin verilen hüküm talep aşımı içermekte olduğundan HMK 26/2. maddesine aykırı olup hükmün res’en bozulmasına karar vermek gerekmiştir.
II-) Bozma sebep ve şekline göre taraf vekillerinin temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine gerek görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda (I) numaralı bentte açıklanan nedenlerle kararın resen BOZULMASINA ve (II) numaralı bentte açıklanan nedenlerle taraf vekillerinin temyiz istemlerinin şimdilik incelenmesine yer olmadığının kabulüne ve İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin Bölge Adliye Mahkemesi kararının BOZULARAK KALDIRILMASINA, HMK'nın 373/1. maddesi uyarınca dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, ödedikleri peşin temyiz harcının istekleri halinde temyiz eden taraflara iadesine, 07/06/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.