Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/551 Esas 2022/4540 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davacı banka ile dava dışı Nevzat Triko Konfeksiyon firması arasında imzalanan genel kredi sözleşmelerine müşterek borçlu ve müteselsil kefil olarak davalının imza attığı ancak kredi borcunun ödenmemesi nedeniyle başlatılan icra takibine haksız yere itiraz ettiği gerekçesiyle davacı banka tarafından açılan davada, ilk derece mahkemesi davanın kısmen kabulüne karar vermiş, davalının kefaleti bulunmayan sözleşmelerden kaynaklanan kredi borcunu iptal ederek asıl alacak tutarı üzerinden temerrüt faizi talep etmiştir. İstinaf başvurusunu esastan reddeden bölge adliye mahkemesi kararını Yargıtay onamıştır.
Uygulanan kanun maddeleri: HMK'nın 353/b-1, 370/1 ve 372. madde.

MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 13. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada İstanbul 6. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 23.10.2018 tarih ve 2016/1038 E. - 2018/1046 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 13. Hukuk Dairesi'nce verilen 22.10.2020 tarih ve 2019/121 E. - 2020/1159 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davacı ile dava dışı Nevzat Triko Konf. Ent. Tes. ve Tic. A.Ş. arasında 4 adet genel kredi sözleşmesi imzalandığını davalının 26.04.2010 tarihli ve 16.08.2012 tarihli bu genel kredi sözleşmelerine müşterek borçlu ve müteselsil kefil olduğunu, dava dışı şirketin kredi borcunu zamanında ödemememesi üzerine kredi sözleşmesinin kat edilerek kredi borcunun ödenmesinin talep edildiğini, kredi borcunun ödenmemesi üzerine başlatılan icra takibine davalının haksız olarak itiraz ettiğini ileri sürerek, itirazın iptalini ve icra inkar tazminatına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davalının kefaletinin olduğu kredi sözleşmelerinin dava dışı asıl borçlu şirket tarafında ödendiğini, davalının herhangi bir kefalet sorumluluğunun bulunmadığını, dava dışı borçlu şirket ve müteselsil kefiller ile davacı banka arasında borcun yapılandırılmasına ilişkin protokol yapıldığını, bu nedenle davalı hakkında takip yapılmasının hukuka aykırı olduğunu, ayrıca talep edilen faizin fahiş olduğunu belirterek, davanın reddini ve kötüniyet tazminatına karar verilmesini istemiştir.
İlk Derece Mahkemesince, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; davacı bankanın dava dışı asıl borçlu Nevzat Triko Konfeksiyon Ent. Test. ve Tic. A.Ş. arasında imzalanan dört adet genel kredi sözleşmesine isitnaden anılan şirkete kredi kullandırıldığı, davalının 26/04/2010 tarihli 3.000.000,00 TL, 16/08/2012 tarihli 1.800.000,00 TL bedelli olmak üzere iki adet genel kredi sözleşmesini müşterek borçlu ve müteselsil kefil sıfatıyla imzaladığı, davalının kefalet imzası bulunmayan sözleşmelere dayalı olarak nakdi kredi ve gayrinakdi teminat kredisi kullandırıldığı, davalının imzaladığı sözleşmeler sonrasında kullandırılan kredilerin taksitli kredi, rotatif kredi ve kredili mevduata ilişkin olduğu, davalının kefaleti bulunan sözleşmelerden kaynaklanan kredi borcunun toplam 1.353.624,19 TL olduğu ve asıl alacak tutarı olan 886.193,97 TL'sine takip tarihinden itibaren %72 oranında temerrüt faizi yürütülmek suretiyle takibin devamı gerektiği ve alacağın likit olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne, itirazının toplam 1.353.624,19 TL yönünden iptaline, asıl alacak tutarı olan 886.193,97 TL’ye takip tarihinden itibaren yıllık %72 oranında temerrüt faizi uygulanmasına ve icra inkar tazminatına karar verilmiştir.
Karara karşı davacı vekili tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
İstanbul Bölge Adliye Mahkemesince, tüm dosya kapsamına göre; davalının kefaletinin yer almadığı genel kredi sözleşmeleri kapsamında kullandırılan kredilerden sorumlu tutulması mümkün olmadığı, dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmadığı, mahkeme kararı usul ve yasaya uygun olduğu gerekçesiyle davacı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK'nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 26,30 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 07/06/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.