Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/2241 Esas 2022/4611 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davacı şirket, davalı tarafından başlatılan icra takibinin dayanağı olan faturanın sahte olduğunu iddia ederek takip nedeniyle borçlu olmadığının tespitine karar verilmesini talep etmiştir. Mahkeme, yapılan yargılamaya ve bilirkişi raporuna göre, davalının icra takibine esas fatura içeriği malları davacı şirkete teslim ettiğine dair geçerli bir belge sunmadığı için davanın kabulüne karar vermiştir. Davacının borçlu olmadığının tespitine hükmeden mahkeme, haksız icra tazminatı talebinin reddine karar vermiştir. Davalı vekili, kararı temyiz etmiştir. Temyiz mahkemesi, mahkemenin verdiği kararın usul ve kanuna uygun olduğunu belirterek, davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarını reddetmiştir.
Kanun Maddeleri: İcra İflas Kanunu (İİK)

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada İzmir 2. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 26.11.2020 tarih ve 2017/1057 E. - 2020/732 K. sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalı tarafından müvekkili şirket hakkında başlatılan icra takibinin dayanağı olan faturanın sahte olarak oluşturulduğunu, müvekkili şirket adına 2002- 2003 yılları arasında sahte fatura düzenlendiği için ilgilileri hakkında kamu davası açıldığını, müvekkilinin faturada belirtilen mal ve hizmetleri kesinlikle almadığını ileri sürerek müvekkilinin takip nedeniyle davalıya borçlu olmadığının tespitine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, faturanın davacı ile müvekkili arasında gerçekleşen kömür alışverişine istinaden düzenlendiğini, sahte fatura düzenlenmesi nedeniyle açılan davanın zamanaşımı nedeniyle ortadan kaldırıldığını, dava konusu faturanın ceza dosyasına konu faturalar arasında yer almadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, bilirkişi raporuna ve dosya kapsamına göre; davalının icra takibine esas fatura içeriği malları davacı şirkete teslim ettiğine dair geçerli bir yazılı belge, sevk irsaliyesi veya kayıt sunmadığı, sunulan bilgi ve belgelerin doğrudan fatura içeriğinin teslimini ispatlamaya elverişli olmadığı, dinletilen tanık beyanlarının dava konusu uyuşmazlığın senetle ispat sınırının üzerinde olması nedeniyle vakıanın ispatına esas alınamayacağı, diğer taraftan tanık beyanlarının salt kömür alış verişine ilişkin olduğu gözetildiğinde dava konusu edilen fatura içeriğini doğrulayıcı ve kanıtlayıcı nitelikte de olmadığı gerekçesiyle davanın kabulüne, davacının İzmir 6.İcra Müdürlüğü'nün 2003/1265 Esas sayılı icra takip dosyasında takip dayanağı olan 30/11/2002 tarihli 057501 seri nolu 27.535,30 TL bedelli fatura nedeniyle davalıya 27.535,30TL borçlu olmadığının tespitine, davalının kötü niyetli olduğu kanıtlanmadığından haksız icra tazminatı talebinin reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 1.410,74 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 08/06/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.