Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2021/13482 Esas 2022/12584 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Ödemiş 2. Ağır Ceza Mahkemesi, bir kişinin uyuşturucu madde ticareti yapması suçundan mahkumiyet kararı verdi. İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesi, yapılan temyiz başvurusunu incelerken, mahkeme sürecindeki işlemlerin kanuna uygun yapıldığı, iddia ve savunmaların delillerle birlikte tartışıldığı ve suçun sanık tarafından işlendiğinin kesin verilere dayalı olarak saptandığı sonucuna vardı. Ancak, tekerrüre esas sabıkası olan sanık hakkında cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesi kararı verildiği halde, denetimli serbestlik tedbirinin uygulanması gerektiği ihlal edilerek, hükmün bozulmasına karar verildi. Kanunlara aykırı bulunan bu durumun düzeltilerek diğer yönleri usul ve kanuna uygun olan Bölge Adliye Mahkemesi hükmüne yönelik temyiz istekleri esastan reddedilirken, hüküm fıkrasına tekerrür hükmüne ilişkin ek bir ibare eklendi. Kararda bahsi geçen kanun maddeleri şunlardır: 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 288., 294., 302., 303. ve 304/1. maddeleri ile Türk Ceza Kanunu'nun 58/6 ve 7. maddeleri.

Mahkeme : İZMİR Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesi
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma
Hükümler : a) Mahkûmiyet; Ödemiş 2. Ağır Ceza Mahkemesinin
29.01.2021 tarih – 2020/112 esas ve 2021/19 sayılı kararı
b) İstinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edenlerin sıfatı, başvuruların süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
5271 sayılı CMK'nın 288. ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler ile 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri dikkate alınarak sanık ve müdafiinin temyiz isteklerinin CMK'nın 294/2. maddesi kapsamında hükmün hukuki yönüne ilişkin olduğu belirlenerek anılan sebeplere yönelik olarak yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların aşağıda belirtilen dışında doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Tekerrüre esas sabıkası olan sanık hakkında TCK'nın 58. maddesi uyarınca cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verildiği halde, TCK'nın 58/6, 7. maddeleri uyarınca cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına da karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Yasaya aykırı, sanık ve müdafiinin temyiz istekleri bu nedenle yerinde olduğundan, CMK'nın 302. maddesi gereğince hükmün BOZULMASINA, ancak bu durumun yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanun'un 303. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, ilk derece mahkemesi hükmünün,
Hüküm fıkrasının, tekerrür hükmünün uygulanmasına ilişkin paragrafında “... ikinci kez tekerrür hükümlerinin uygulanmasına” ibaresinden sonra gelmek üzere “sanık hakkında TCK’nın 58/6. ve 7. maddeleri uyarınca cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına” ibaresinin eklenmesi,
Suretiyle hukuka aykırılığın DÜZELTİLEREK diğer yönleri usul ve kanuna uygun olan Bölge Adliye Mahkemesi hükmüne yönelik TEMYİZ İSTEKLERİNİN ESASTAN REDDİNE,
Hükmolunan ceza miktarı ile tutuklu kalınan süre dikkate alınarak sanık hakkındaki tahliye talebinin reddine,
28/02/2019 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7165 sayılı Kanun'un 8. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 304/1. maddesi uyarınca dosyanın Ödemiş 2. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesine gönderilmesine, 30/11/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.