Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2022/9184 Esas 2022/8289 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Nitelikli kasten yaralama, basit kasten yaralama
SUÇ TARİHLERİ : 01/06/2014, 08/03/2015
HÜKÜMLER :Avanos Asliye Ceza Mahkemesinin 12/04/2016 tarih ve 2015/405 Esas – 2016/212 Karar sayılı;
a) Sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nin 86/1 ve 87/3. maddeleri uyarınca nitelikli kasten yaralama suçundan cezalandırılması istemi ile açılan kamu davasında, sanığın 5271 sayılı CMK’nin 223/2-e maddesi uyarınca beraatine,
b)Sanık hakkında TCK’nin 86/2 ve 86/3-e maddesi uyarınca basitkasten yaralama suçundan cezalandırılması istemi ile açılan kamu davasında, sanığın 5271 sayılı CMK’nin 223/2-e maddesi uyarınca beraatine dair kararları.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1)Sanık ... hakkında verilen beraat hükümlerine yönelik üst Cumhuriyet savcısının temyiz isteminin incelenmesinde;
Mahkemece 12/04/2016 günü verilen hükümlerin üst Cumhuriyet savcısı tarafından 1412 sayılı CMUK'un 310/3. maddesi uyarınca bir aylık kanuni süresinden sonra 26/05/2016 tarihli dilekçeyle temyiz edildiği anlaşıldığından, üst Cumhuriyet savcısının vaki temyiz isteminin 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi uyarınca tebliğnamedeki düşünce gibi REDDİNE,
2)Sanık ... hakkında 01/06/2014 tarihinde nitelikli kasten yaralama suçundan verilen beraat hükmüne yönelik o yer Cumhuriyet savcısının temyiz isteminin incelenmesinde;
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ... hakkında elde edilen delillerin hükümlülüğüne yeter nitelik ve derecede bulunmadığı gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınarak sanığın beraatine hükmedilmiş, dosyaya göre verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, o yer Cumhuriyet savcısının; olay tarihli maddi delil niteliğinde adli rapor bulunduğuna, mağdurun sanık ...’a yönelik haksız suç isnadında bulunması için herhangi bir sebep olmadığına, bu nedenle sanığın cezalandırılmasına karar verilmesi gerekirken, beraatine karar verilmesinin usul ve yasaya aykırı olduğuna yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA,
3)Sanık ... hakkında 08/03/2015 tarihinde basit kasten yaralama suçundan verilen beraat hükmüne yönelik o yer Cumhuriyet savcısının temyiz isteminin incelenmesinde;
Oluşa, mağdur ...’nün soruşturmada; “08/03/2015 tarihinde saat: 02.00 sıralarında sanığın işlettiği restarontta mutfak kısmında yüzüne, koluna, bacaklarına, her yerine yumruk ve tokat ile vurduktan sonra, ayrıca ekmek kesilen tahta ile kafasına vurduğuna” dair beyanları ile bu beyanları ile uygunluk gösteren mağdur ... hakkında Kayseri Eğitim ve Araştırma Hastanesince tanzim edilen 11/03/2015 tarihli genel adli muayene raporunda; “sağ ve sol göz altını kaplayan ekimoz, sol yanakta iki adet 2x3 cm ekimoz, alın orta kısmında 2x2 cm ekimoz, sol parietal lob üzerinde 2x2 cm şişlik, sol humerus orta kısımda 1x1 cm ekimoz ve sağ göğüs üst kısmında 1 cm ekimoz mevcut olup, yaralanmasının basit tıbbi müdahale ile giderilebilir nitelikte bulunduğuna” ilişkin tespitlere, sanığın “olay tarihinde alkollü olan mağdur ...’yü kendisine yardımcı olmak için yanında çalışan tanıklar ... ve ... ile birlikte araçla mağdurun evine götürdüklerine” dair ifadesine ve mağdur ...’nün kızı tanık ...’ın “kapıyı açtığında annesi mağdur ...’nün yüzünün ve elbiselerinin kanlar içinde olduğunu gördüğüne ve sanığın annesini dövdüğünü anladığına” dair beyanlarına ve tüm dosya içeriğine göre, sanık ... tarafından eliyle ve TCK’nin 6/1-f maddesi uyarınca silahtan sayılan ekmek tahtası ile vurmak suretiyle mağdur ...’yü basit tıbbi müdahale ile giderilebilir nitelikte yaraladığı anlaşılan olayda, sanığın sübut bulan eylemine uyan TCK'nin 86/2 ve 86/3-e maddeleri uyarınca cezalandırılmasına karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde sanığın beraatine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet savcısının temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenle 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca tebliğnamedeki düşünceye aykırı BOZULMASINA, 25/10/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.