Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/7723 Esas 2022/4660 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davacı, gayrimenkulü üzerine 29.11.1993 tarihinde ticari krediler nedeniyle davalı banka şubesi lehine ipotek konulduğunu ve davacının davalı bankaya karşı kullandığı veya kullanmayı talep ettiği kredi borcu bulunmadığını iddia ederek ipoteğin kaldırılmasını ve taşınmazın kullanılamamasından kaynaklanan 10.000.- TL zararının tazmin edilmesini talep etmiştir. Mahkeme, davalının bedelli ipoteğin fekki ve maddi tazminat talebinin reddine karar vermiştir. Dairemizce onaylanan bu karar sonrasında, davalı vekili tarafından karar düzeltme talebinde bulunulmuş, ancak kabul edilen kısım itibariyle kanun hükmü uyarınca karar düzeltme sınırının altında kaldığından davalı vekilinin talebi reddedilmiştir. Kanun maddelerine göre, HUMK'nın 5219 sayılı Kanun ile değişik 440/III-1. maddesi uyarınca 01.01.2015 tarihinden sonra karar düzeltme sınırı 12.690.- TL'ye yükseltilmiştir. HUMK 442. maddesi ise, karar düzeltme dilekçesinin miktar yönünden reddedilebileceğini belirtmektedir.

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Dinar Asliye Hukuk Mahkemesi'nce verilen 05.02.2015 gün ve 2013/410 - 2015/58 sayılı kararı onayan Daire'nin 25.05.2021 gün ve 2020/6709 - 2021/4393 sayılı kararı aleyhinde davalı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş olmakla, tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, gayrimenkulü üzerine 29.11.1993 tarihinde ticari krediler nedeniyle davalı banka şubesi lehine ipotek konulduğunu, davacının davalı bankaya karşı kullandığı veya kullanmayı talep ettiği kredi borcu bulunmadığından, ipoteğin kaldırılması için ihtarname çekildiğini, usulüne uygun olarak çekilen ihtarnameye rağmen davalı tarafın gayrimenkul üzerindeki ipoteği kaldırmadığını, 600.- TL bedelli ipoteğin bedelsiz kaldığını, davacının ipotek nedeniyle taşınmazı kullanamadığı, ipotek nedeniyle kredi kullanamadığı için 10.000.- TL zararının bulunduğunu ileri sürerek ipoteğin kaldırılmasını ve taşınmazın kullanılamamasından kaynaklanan zararın fazlaya ilişkin haklar saklı kalmak kaydıyla 10.000.- TL’sinin tazmin edilmesini dava ve talep etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, davacıya ait taşınmaz üzerinde davalı banka tarafından konulan üst sınır ipoteğinin tapudan terkinine, davacının tazminat talebinin subüt bulmadığından reddine dair verilen karar, taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine Dairemizce onanmıştır.
Davalı vekili, bu kez karar düzeltme talebinde bulunmuştur.
HUMK'nın 5219 sayılı Kanun ile değişik 440/III-1. maddesi uyarınca 01.01.2015 tarihinden sonra karar düzeltme sınırı 12.690.- TL'ye yükseltilmiştir.
Somut olayda, davacı vekili 600.- TL bedelli ipoteğin fekki ve maddi tazminat talep etmiş, mahkemece davanın kısmen kabulüne, ipoteğin fekkine, maddi tazminat talebinin reddine karar karar verilmiş olup, bu kararın taraf vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine karar, Dairemizin 25.05.2021 günlü ilamıyla onanmış, bu ilama davalı vekili karar düzeltme isteminde bulunmuş ise de, kabul edilen kısım itibariyle yukarıda anılan Kanun hükmü uyarınca karar düzeltme sınırının altında kaldığı anlaşıldığından davalı vekilinin karar düzeltme dilekçesinin miktar yönünden reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, ödediği karar düzeltme harcının isteği halinde karar düzeltme isteyen davalıya iadesine, 09/06/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.