Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2021/12320 Esas 2022/8311 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme kararı Tunceli'de kasten yaralama suçu işleyen sanığın cezasının kasten öldürmeye teşebbüs suçundan daha ağır olarak 8 yıl 1 ay 15 gün hapis cezasına çevrilmesiyle ilgilidir. Sanık müdafiinin temyiz talebi kabul edilmemiştir. Kanun maddeleri 5237 sayılı TCK'nin 81/1, 35, 29, 62, 53. maddeleri uyarınca verilen hapis cezası, kaldırılan hüküm ise 5237 sayılı TCK’nin 86/1, 86/3-e, 87/1-d, 29, 62, 53. maddeleri aracılığıyla verilmiş hapis cezasıdır.

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs
HÜKÜM : 1) Tunceli 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 24/10/2017tarih ve 2016/80 Esas, 2017/174 Karar sayılı kararıile;Sanık ... hakkında katılan ....’e yönelik kasten yaralama suçundan; 5237sayılı TCK’nin 86/1, 86/3-e, 87/1-d, 29, 62/1.maddeleri uyarınca 3 yıl 12 ay 18 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, karar verildiği,
2) Erzurum Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 04/04/2018 tarih ve 2018/75 Esas 2018/810 Karar sayılı kararı ile; Tunceli 1. AğırCeza Mahkemesinin 20/10/2017 tarih ve 2016/80Esas, 2017/174 Karar sayılı kararı ile sanık .... ... hakkında kasten yaralama suçundankurulan hükmün CMK'nin 280/2. maddesi gereğince kaldırılmasına, Sanığın kasten öldürmeye teşebbüs suçundan; 5237 sayılı TCK'nin 81/1, 35, 29, 62, 53. maddeleriuyarınca 8 yıl 1 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluğuna dair kararı.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Erzurum Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 04/04/2018 tarih ve 2018/75 Esas, 2018/810 Karar sayılı kararının sanık müdafii tarafından 5271 sayılı CMK'nin 291/1. maddesinde belirtilen süre içinde temyiz edildiği anlaşılmıştır.
Dosya incelendi.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanık hakkında kasten yaralama suçundan ilk derece mahkemesince verilen 5237 sayılı TCK’nin 86/1, 86/3-e, 87/1-d, 29, 62, 53. maddeleri uyarınca 3 yıl 12 ay 18 gün hapis cezasının kaldırılarak kasten öldürmeye teşebbüs suçundan 5237 sayılı TCK’nin 81/1, 35, 29, 62, 53. maddeleri gereğince 8 yıl 1 ay 15 gün hapis cezasına hükmedilmiş olması nedeniyle, 5271 sayılı CMK’nin 286/2-b maddesi gereğince bölge adliye mahkemesi kararının temyize tabi olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 17/03/2021 tarih ve 2019/9 MD-554 Esas 2021/117 Karar sayılı kararında açıklandığı üzere, süresi içinde verdiği temyiz dilekçesinde gerekçeli kararın tebliğini talep eden sanık müdafiine 5271 sayılı CMK’nin 295/1. maddesi uyarınca temyiz nedenlerini bildirir ek dilekçenin gerekçeli kararın tebliğinden itibaren (7) gün içerisinde verilmesi gerektiğinin bildirilmesine dair ihtaratın yapılmamış olduğu belirlenmekle, sanık müdafiinin temyiz nedenlerini sunduğu dilekçesinin süresinde olduğu kabul edilmiştir.
Erzurum Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin yapmış olduğu duruşma sonrasında verdiği Tunceli 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 20/10/2017 tarih ve 2016/80 Esas, 2017/174 Karar sayılı hükmünün kaldırılarak, sanığın kasten öldürmeye teşebbüs suçundan 5237 sayılı TCK’nin 81/1, 35, 29, 62, 53. maddeleri gereğince 8 yıl 1 ay 15 gün hapis cezası ile mahkumiyetine, dair 04/04/2018 tarih ve 2018/75 Esas, 2018/810 Karar sayılı hükmünün tüm dosya kapsamına göre hukuka uygun olduğu anlaşıldığından; sanık müdafiinin; suç vasfının hatalı olduğuna, kasten yaralama suçundan hüküm kurulması gerektiğine, tahrik hükümlerinin ve TCK’nin 27/2. maddelerinin değerlendirilmesi gerektiğine, yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddine, 5271 sayılı CMK’nin 302/1. maddesi gereğince tebliğnamedeki düşünceye aykırı olarak TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ ile HÜKMÜN ONANMASINA,
Dosyanın, 28/02/2019 tarihinde Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7165 sayılı Kanun'un 8. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nin 304/1. maddesi gereğince "Tunceli 1. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilamının bir örneğinin ise Erzurum Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesine gönderilmek üzere" Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 26/10/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.