Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2022/3456 Esas 2022/4653 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davacı ve davalı arasında süren tek satıcılık ilişkisinin davalı tarafından haksız şekilde sonlandırılması sonucu, müvekkillerinin kârdan yoksun kaldığı, borçlu bulundukları ve müşteri çevresinin davalı şirkete kaldığı iddialarıyla açılan davada, yapılan yargılama sonucunda davanın kısmen kabul edildiği ve denkleştirme tazminatının tahsiline dair verilen kararın temyiz edilerek bozulduğu belirtilmiştir. Davacı vekilinin karar düzeltme isteği reddedilmiştir. Kararda, HUMK 442. maddesine göre karar düzeltme isteğinin reddedilmesi gerektiği belirtilmiş, ayrıca karar düzeltme harcı ve takdiren para cezası hakkında bilgi verilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- HUMK 440. madde: Karar düzeltme istemini, kesin hüküm oluştuğu halde, düzelmeyi gerektiren nedenler varsa, kararın tebliğinden itibaren yedi gün içinde ilgili mahkemeye yapma hakkını tanır.
- HUMK 442. madde: Karar düzeltme istemi, kararı veren veya onun yerine gelen yargıç veya heyet tarafından, reddedilebilir. Karar düzeltme istemi, hukuka aykırılık veya eksiklik bul

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada İstanbul 8. Asliye Ticaret Mahkemesi'nce verilen 17.12.2019 gün ve 2018/494 - 2019/990 sayılı kararı bozan Daire'nin 01.02.2022 gün ve 2020/1242 - 2022/756 sayılı kararı aleyhinde davacı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, taraflar arasında yaklaşık 15 yıldan beri süregelen tek satıcılık ilişkisinin bulunduğunu, davalının 25.02.2010 tarihinde gönderdiği e-mail ile sözleşmenin 2010 yılı için yenilenmeyeceği ihbarında bulunduğunu, sözleşmenin davalı tarafından feshinin haksız olduğunu, müvekkillerinin kârdan yoksun kaldığını, sözleşmenin devam edeceği inancı ile 2009 yılında iki adet araç satın aldıklarını, araçlardan birini düşük bedelle satmak zorunda kaldıklarını, araç kredisinden dolayı da borçlu bulunduklarını, müvekkillerinin 15 yıl boyuncu yaptığı reklam faaliyetleri, tanıtma hizmetleri ve edindiği müşteri çevresinin davalı şirkete kalacağını ileri sürerek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 20.000,00 TL yoksun kalınan kâr, 5.000,00 TL maliyetleri henüz karşılanamayan yatırımlar sebebiyle uğranılan zarar ve 20.000,00 TL portföy tazminatı olmak üzere toplam 45.000,00 TL maddi tazminatın temerrüt tarihi olan 29.04.2010 tarihinden itibaren işleyecek, 100.000,00 TL manevi tazminatın ise dava tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte tahsilini talep ve dava etmiş; ıslah dilekçesiyle portföy tazminatı talebini 123.328,61 TL'ye yükseltmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece uyulan bozma ilamına uyularak yapılan yargılama ve tüm dosya kapsamına göre, davanın kısmen kabulü ile 121.838,01 TL denkleştirme tazminatının 30/04/2010 tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan tahsiline dair verilen kararın davalı vekilince temyizi üzerine karar Dairemizce bozulmuştur.
Davacı vekili, bu kez karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.

SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, alınması gereken 168,30 TL karar düzeltme harcı peşin ödenmiş olduğundan yeniden alınmasına yer olmadığına, 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca, takdiren 709,50 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyen davacıdan alınarak Hazine’ye gelir kaydedilmesine, 09/06/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.