Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2020/12103 Esas 2022/12791 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sivas 5. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından sanık hakkında verilen beraat kararı, Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesince kaldırılarak mahkumiyetine karar verilmiştir. Sanık tarafından yapılan temyiz başvurusunda hükümün hukuki yönüne ilişkin bir sebep gösterilmemesi nedeniyle ihtarat yapılmaksızın temyiz talebinin reddedileceği belirtilmiştir. Bu nedenle, sanığın ek gerekçeli temyiz dilekçesi sunulmadığı takdirde talebin reddedileceği konusunda ihtaratlı tebligat yapılması gerektiği belirtilmiştir. Kararın dayandığı kanun maddeleri şöyledir: Anayasanın 40/2, 5271 sayılı CMK'nın 34/2 ve 232/6. maddeleri, 294/1. maddesi, 295/1. maddesi.

Mahkeme : ANKARA Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hükümler : 1- TDST: Sivas 5. Asliye Ceza Mahkemesi 25/03/2015 tarih, 2014/745 esas ve 2015/355 karar
2- Beraat: Sivas 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 16.10.2017 tarih, 2017/144 esas ve 2017/463 sayılı kararı
3- İlk derece mahkemesi hükmü kaldırılarak kurulan mahkûmiyet: Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesinin 08.05.2019 tarih, 2019/73 esas ve 2019/692 sayılı kararı

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Anayasanın 40/2, 5271 sayılı CMK'nın 34/2 ve 232/6. maddeleri gereğince, kararlar ve hükümlere karşı başvurulabilecek yasa yolları, süreleri, sürelerin ne zaman başlayacağı, başvuru mercii, şekli ve sonuçlarının, kuşkuya yer vermeyecek şekilde ilgililere açıkça bildirilmesinin gerekmesi, anılan Kanun'un 294/1. maddesinde “Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır.” şeklinde, 295/1. maddesinde ise "Temyiz başvurusunda temyiz nedenleri gösterilmemişse temyiz başvurusu için belirlenen sürenin bitmesinden veya gerekçeli kararın tebliğinden itibaren yedi gün içinde hükmü temyiz olunan bölge adliye mahkemesine bu nedenleri içeren bir ek dilekçe verilir" biçiminde düzenlemeler bulunması, sanığın 15/05/2019 tarihli temyiz dilekçesinin hükmün hukuki yönüne ilişkin bir sebep içermemesi, kararın son bölümünde veya gerekçeli karar tebligat mazbatasında, temyiz başvurusunda hükmün neden dolayı bozulmasının istendiğine dair temyiz sebebi gösterilmesinin zorunlu olduğuna, gösterilmemesi halinde ise temyiz isteminin reddedileceğine dair bildirimi içeren ihtaratın yer almadığının anlaşılması karşısında; Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 17.03.2021 tarih ve 2019/9.MD-554 esas ve 2021/117 sayılı kararında belirtildiği üzere, hak kaybının önlenmesi bakımından sanık müdafiine yukarıda açıklanan ilkeler doğrultusunda yapılacak meşruhatlı tebligatla, tebliğden itibaren yedi günlük süre içerisinde, yasal düzenlemeye uygun şekilde temyiz nedenlerini bildirir ek dilekçe verebileceği, aksi halde sebep yokluğundan temyiz isteminin reddedileceği hususunda ihtar yapılmasının gerektiği anlaşılmakla;
Yukarıda belirtilen şekilde sanığa tebligatın yapıldığı tarihten itibaren CMK’nın 295/1. maddesi uyarınca 7 günlük yasal süre içinde ek gerekçeli temyiz dilekçesi sunulmadığı takdirde temyiz talebinin reddedileceğine ilişkin ihtaratlı tebligatın yapılarak buna ilişkin evrakın dosyaya konulması ve sanığın süresi içerisinde gerekçeli olarak hükmü temyiz etmesi halinde temyiz dilekçesi ve buna ilişkin düzenlenecek olan ek Tebliğname ile birlikte, gerekçeli temyiz isteminde bulunulmaması halinde ise mevcut haliyle incelenmek üzere yeniden Dairemize gönderilmesi için, dosyanın incelenmeksizin Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesine GERİ GÖNDERİLMESİNE, 06/12/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.