Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/3948 Esas 2022/4731 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2021/3948
Karar No: 2022/4731
Karar Tarihi: 13.06.2022

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/3948 Esas 2022/4731 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davanın tarafları arasında Konya 1. Asliye Ticaret Mahkemesi'nde görülen bir davada, davalı şirketin yurt dışında para toplayarak vaat edildiği gibi geri vermediği iddiasıyla açılan dava, ilgili yasa kapsamında karara verilmesine yer olmadığı gerekçesiyle reddedilmiştir. Davacı vekili ve davalı şirket vekili, bu kararı temyiz etmişlerdir. Dosyadaki yazılara ve bozma kararı gereği hüküm verilmiş olmasına göre, tarafların itirazları reddedilmiştir. Kararda bahsedilen yasa maddesi, 7194 sayılı Kanun'un 41. maddesiyle 3332 sayılı Kanuna eklenen geçici 4. maddedir.
11. Hukuk Dairesi         2021/3948 E.  ,  2022/4731 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

    Taraflar arasında görülen davada Konya 1. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 30.12.2020 tarih ve 2020/374 E. - 2020/1100 K. sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından duruşmalı, davalı vekili tarafından duruşmasız olarak istenmiş ve temyiz dilekçelerinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, duruşma için belirlenen 13.06.2022 günü başkaca gelen olmadığı yoklama ile anlaşılıp hazır bulunan davacı vekili Av. ... ile davalı ...Ş. vekili Av. ... dinlenildikten sonra duruşmalı işlerin yoğunluğu ve süre darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması ileriye bırakıldı. Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
    Davacı vekili, davalı şirketin yurt dışında birçok ülkede yatırılan paraların istenildiği her an geri çekilebileceği ve karşılığında yüksek oranda faiz verileceği vaadi ile para topladığını, müvekkilinin de davalı şirkete para verdiğini ancak verilen paranın bir türlü geri alınamadığını ileri sürerek müvekkilinin davalı şirkete ortak olmadığının tespiti ve alacak talep etmiştir.
    Davalılar davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
    İlk derece mahkemesince uyulan bozma ilamı sonrasında yapılan yargılamada iddia, savunma ve tüm dosya kapsamı uyarınca davanın 05.12.2019 tarihinde 7194 sayılı Yasa’nın 41. maddesiyle 3332 sayılı Yasa’ya eklenen geçici 4. maddesi kapsamında olduğu gerekçesiyle açılan dava ile ilgili karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
    Kararı, davacı vekili ve davalı şirket vekili temyiz etmiştir.
    Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekili ve davalı şirket vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
    SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekili ve davalı şirket vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, takdir olunan 3.815,00 TL duruşma vekalet ücretinin taraflardan alınarak yek diğerine verilmesine, aşağıda yazılı bakiye 21,40 TL temyiz ilam harcının temyiz eden taraflardan ayrı ayrı alınmasına, 13/06/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.



    Hemen Ara