Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/2187 Esas 2022/4750 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davacı vekili, davalı şirketin yurt dışında para toplayarak yüksek faizle geri ödeme vaadiyle müvekkilinin verdiği parayı geri vermeyince ortaklık iddiasıyla dava açmıştır. İlk derece mahkemesi, davacının ortak olmadığına ve alacağın davalılardan tahsil edilmesine karar vermiştir. İstinaf başvurusu sonrası Bölge Adliye Mahkemesi, geçici bir yasa kapsamında kararı bozarak davanın esası hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar vermiştir. Davacı vekili temyiz başvurusu yapmış ancak hukuka aykırı bir durum olmadığı gerekçesiyle temyiz istemi reddedilmiştir. Kararda HMK'nın 370/1 ve 372. maddeleri uyarınca işlem yapılması, takdir edilen duruşma vekalet ücretinin davacıdan alınıp davalıya verilmesi ve belirtilen temyiz ilam harcının davacıdan alınması kararlaştırılmıştır.
Kanun Maddeleri: 7194 sayılı Yasa'nın 41. maddesi, 3332 sayılı Yasa'ya eklenen geçici 4. madde, HMK'nın 355 vd., 369/1., 371, 370/1., ve 372. maddeleri.

MAHKEMESİ :BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 21. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada Konya 1. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 28.03.2018 tarih ve 2017/202 E- 2018/222 K. sayılı kararın davacı vekili ile davalı şirket vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf istemlerinin kabulüne dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 21. Hukuk Dairesi'nce verilen 29.12.2020 tarih ve 2018/1823 E- 2020/1517 K. sayılı kararın duruşmalı olarak Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, duruşma için belirlenen 13.06.2022 günü başkaca gelen olmadığı yoklama ile anlaşılıp hazır bulunan davacı vekili Av. ... ile davalı .... vekili Av. ... dinlenildikten sonra duruşmalı işlerin yoğunluğu ve süre darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması ileriye bırakıldı. Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalı şirketin yurt dışında birçok ülkede yatırılan paraların istenildiği her an geri çekilebileceği ve karşılığında yüksek oranda faiz verileceği vaadi ile para topladığını, müvekkilinin de davalı şirkete para verdiğini ancak verilen paranın bir türlü geri alınamadığını ileri sürerek müvekkilinin davalı şirkete ortak olmadığının tespiti ve alacak talep etmiştir.
Davalılar davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
İlk derece mahkemesince iddia, savunma ve tüm dosya kapsamı uyarınca davacının davalı şirkete ortak olmadığının tespitine, alacğın davalılardan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili ve davalı şirket vekili istinaf etmiştir.
Bölge adliye mahkemesince, davanın 05.12.2019 tarihinde 7194 sayılı Yasa’nın 41. maddesiyle 3332 sayılı Yasa’ya eklenen geçici 4. maddesi kapsamında olduğu gerekçesiyle ilk derece mahkemesi kararının kaldırılmasına, yeniden hüküm kurulmasına, açılan dava ile ilgili karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik olarak yapılan istinaf başvurusu üzerine HMK'nın 355 vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince esastan verilen nihai kararda, dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi HMK'nın 369/1. ve 371. maddelerinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin de bulunmamasına göre usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, takdir olunan 3.815,00 TL duruşma vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalı ....'ye verilmesine, aşağıda yazılı bakiye 21,40 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 13/06/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.