Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2022/7533 Esas 2022/8479 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR :Kasten yaralama, neticesi sebebiyle ağırlaşmış kasten yaralama, hakaret, tehdit
HÜKÜMLER :1)Mağdur sanık ...'in, katılan ...'i kasten yaralama suçundan; TCK'nin 86/2, 29, 62, 52/2 ve CMK'nin 231/5. maddeleri uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına,
2)Katılan sanık ... hakkında mağdur ...'e yönelik kasten yaralama ve hakaret suçlarından; TCK'nin 73/4. ve CMK'nin 223/8 maddeleri uyarınca ayrı ayrı DÜŞME,
3)Katılan sanık ... hakkında katılan ...'ye yönelik hakaret suçundan; TCK'nin 129/3 ve CMK'nin 223/4-c maddeleri uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına,
4)Katılan sanık ... hakkında katılan ...'ye yönelik kasten yaralama suçundan; TCK'nin 25 ve CMK'nin 223/2-d maddeleri uyarınca beraat,
5)Katılan sanık ... hakkında katılan ...'e yönelik tehdit suçundan; CMK'nin 223/2-e maddesi uyarınca beraat,
6)Katılan sanık ... hakkında katılan ...'e yönelik hakaret suçundan; TCK'nin 129/3 ve CMK'nin 223/4-c maddeleri uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına,
7)Katılan sanık ... hakkında katılan ...'e yönelik neticesi sebebiyle ağırlaşmış kasten yaralama suçundan; TCK'nin 86/1, 87/1-c-son, 29, 62, 53. maddeleri uyarınca 1 yıl 10 ay 15 gün hapis cezası.
TEMYİZ EDENLER: Katılan sanıklar ... ve ... müdafiileri

TÜRK MİLLETİ ADINA

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1)Sanık ... hakkında kurulan hükme yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 03.02.2009 gün 2009/13-12 sayılı Kararı ve 5271 sayılı CMK'nin 231/12. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın itirazı kabil kararlardan olup, temyizi mümkün bulunmadığından dosyanın incelenmeksizin mahalline İADESİNE,
2)Sanık ... hakkında, mağdur ...'e yönelik kasten yaralama ve hakaret suçlarından kurulan düşme, sanıklar ... ... ve ... ... hakkında hakaret suçlarından kurulan ceza verilmesine yer olmadığına, sanık ... hakkında, katılan ...'a yönelik kasten yaralama ve sanık ... hakkında, katılan ...'a yönelik tehdit suçundan kurulan beraat hükümlerine yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Sanıklar ... ... ... ve ...'in üzerine atılı TCK'nin 86/2, 106/1-2. cümle, 125/1-4. maddelerinde düzenlenen kasten yaralama, tehdit ve hakaret suçlarının gerektirdiği cezaların türü ve üst sınırına göre; 5237 sayılı TCK'nin 66/1-e maddesi uyarınca 8 yıllık asli, 12 yıllık olağanüstü zamanaşımı süresine tabi olduğu, 5237 sayılı TCK'nin 67/2-a maddesinde yer alan ve zamanaşımını kesen son işlem olan mahkeme huzurunda savunmalarının alındığı 21.01.2014 tarihi ile temyiz inceleme tarihi arasında 5237 sayılı TCK'nin 66. ve 67. maddelerinde öngörülen 8 yıllık asli zamanaşımı süresinin gerçekleşmesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan sanıklar müdafiilerinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu nedenle 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA ve gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle sanıklar ... ... ... ve ... hakkında açılan kamu davalarının ayrı ayrı CMUK'un 322/1 ve CMK'nin 223/8. maddeleri uyarınca DÜŞÜRÜLMESİNE,
3)Sanık ... hakkında katılan ...'e yönelik neticesi sebebiyle ağırlaşmış kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık hakkında üzerine atılı suçun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, haksız tahrik ve takdire ilişen cezayı azaltıcı sebeplerin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, sanığın savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş; incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık ... müdafiinin; soyut beyan dışında mahkumiyete yeterli delil bulunmadığına, şüpheden sanığın yararlandırılması gerektiğine, olayın üzerinden uzunca bir zaman geçtikten sonra aldırılan doktor raporunun hükme esas alınmasının hatalı olduğuna, katılan ... vekilinin; sanık hakkında haksız tahrik nedeniyle indirim uygulanmasının isabetli olmadığına yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle, hükmün tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak ONANMASINA, 01.11.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.