Esas No: 2022/8727
Karar No: 2022/8512
Karar Tarihi: 02.11.2022
Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2022/8727 Esas 2022/8512 Karar Sayılı İlamı
1. Ceza Dairesi 2022/8727 E. , 2022/8512 K."İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürme
HÜKÜM : 1) Manavgat 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 18/12/2018 tarih ve 2018/114 Esas, 2018/350 Karar sayılı ilamı ile;Sanık ... hakkında kasten öldürme suçundan;5237 sayılı TCK'nin 81, 29, 53. maddeleri uyarınca16 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği,
2)Kararın istinafı üzerine ... Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesinin 20/03/2019 tarih ve 2019/740 Esas, 2019/1011 Karar sayılı kararı ile; istinaf başvurularının esastan reddine karar verildiği,
3) Kararın temyizi üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 29/11/2021 tarih ve 2021/10781 Esas,2021/14469 Karar sayılı kararı ile "bozma kararı"verilerek dosyanın Manavgat 2. Ağır CezaMahkemesine gönderilmesi üzerine;
4) Manavgat 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 12/04/2022tarih ve 2022/10 Esas, 2022/117 Karar sayılı kararıile;Sanık hakkında kasten öldürme suçundan; 5237 sayılıTCK’nin 81, 53 ve CMK’nin 307/5. maddeleri uyarınca 16 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, dair karar.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Bozma üzerine yapılan yargılama sonucunda verilen Manavgat 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 12/04/2022 tarih ve 2022/10 Esas, 2022/117 Karar sayılı kararının sanık müdafii tarafından 5271 sayılı CMK’nin 291. maddesinde belirtilen süre içerisinde temyiz edildiği anlaşılmıştır.
Dosya incelendi,
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yargıtay bozma ilamından sonra verilen kararın ceza miktarına bakılmaksızın 5271 sayılı CMK'nin 307/3. maddesi gereğince temyize tabi olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Gerekçeli kararda kazanılmış hak maddesi olarak CMK 307/5. maddesinin gösterilmemesi mahallinde ilavesi mümkün olduğundan bozma sebebi yapılmamıştır.
Manavgat 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 18/12/2018 tarih ve 2018/114 Esas, 2018/350 Karar sayılı kararının istinaf edilmesi üzerine, ... Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesinin 20/03/2019 tarih ve 2019/740 Esas, 2019/1011 Karar sayılı kararı ile; istinaf başvurularının esastan reddine karar verildiği, bu kararın temyiz edilmesi sonucu Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 29/11/2021 tarih ve 2021/10781 Esas, 2021/14469 Karar sayılı ilamı ile kararın bozulmasına karar verildiği, bozma ilamı üzerine Manavgat 2. Ağır Ceza Mahkemesinin bozmaya uyarak yeniden yapmış olduğu yargılama sonucunda sanık hakkında kurulan mahkumiyet hükmünün tüm dosya kapsamına göre hukuka uygun olduğu anlaşıldığından; sanık müdafinin; savunma halinde gerçekleştirdiği eylem karşısında TCK’nin 25 veya 27/2. maddeleri gereğince beraatine karar verilmesi gerektiğine, bu talebin kabul görmemesi halinde ise sanığın eyleminin TCK’nin 87/4 kapsamında değerlendirilmesi gerektiğine, sanık hakkında TCK’nin 29 ve 62 hükümlerinin ve lehine olarak bütün yasal indirimlerin uygulanması gerektiğine, yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle, 5271 sayılı CMK’nin 302/1. maddesi gereğince, isteme uygun olarak TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ ile HÜKMÜN ONANMASINA,
Dosyanın, 28/02/2019 tarihinde Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7165 sayılı Kanun'un 8. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nin 304/4. maddesi gereğince "Manavgat 2. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin ise ... Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesine gönderilmek üzere" Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 02/11/2022 gününde oy birliği ile karar verildi.