Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2022/569 Esas 2022/8549 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
1. Ceza Dairesi
Esas No: 2022/569
Karar No: 2022/8549
Karar Tarihi: 03.11.2022

Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2022/569 Esas 2022/8549 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi         2022/569 E.  ,  2022/8549 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
    SUÇLAR : Kasten öldürme, kasten öldürmeye yardım etme, 6136 sayılı Kanun'a muhalefet
    HÜKÜMLER :1)Sanıklar ... ve ...'nun, maktule yönelik kasten öldürme suçundan TCK'nin 37/1, 81/1, 29/1, 62/1, 53/1, 63, 54/1 maddeleri gereğince ayrı ayrı 15 yıl hapis cezasına mahkumiyetlerine,
    2) Sanık ...'nun maktule yönelik kasten öldürme suçuna yardım etme suçundan TCK'nin 81/1, 39/2-a, 29/1, 62/1, 53/1, 63 maddeleri gereğince 6 yıl 3 ay hapis cezasına mahkumiyetine,
    3) Sanıklar ... ve ...'nın maktule yönelik kasten öldürme suçuna yardım etme suçundan TCK'nin 81/1, 39/2-c, 29/1, 62/1, 53/1, 63 maddeleri gereğince ayrı ayrı 6 yıl 3 ay hapis cezasına mahkumiyetlerine,
    4) Sanık ...'in 6136 sayılı Kanun'a muhalefet suçundan 6136 sayılı Kanun'un 13/1, TCK'nin 62/1, 52/1-2, 53/1, 63 maddeleri gereğince 10 hapis ve 500 TL adli para cezasına mahkumiyetine dair karar.

    TÜRK MİLLETİ ADINA

    Mahalli mahkemece bozma üzerine verilen hükümler sanıklar müdafiileri tarafından temyiz edilmekle evrak okunarak;
    Gereği görüşülüp düşünüldü:
    Oluşa ve tüm dosya kapsamına göre, sanıklar ... ve ...'ya yönelik maktulden kaynaklanan haksız bir davranış bulunmadığı, sanıklar ... ve ... bakımından TCK'nin 29. maddesinin uygulama yeri olmadığı gözetilmeden cezalarında haksız tahrik nedeniyle indirim yapılması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
    Sanık ... Topaloğlunun adli sicil kaydında tekerrüre esas sabıkası bulunduğu halde TCK'nin 58. maddesinde düzenlenen tekerrür hükümlerinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
    Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanıklar ... ve ...'nun, maktule yönelik kasten öldürme, sanıklar ..., ... ve ...'nın maktule yönelik kasten öldürme suçuna yardım etme suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin edilmiş, cezayı azaltıcı haksız tahrik ve takdiri indirim sebeplerinin niteliği ve derecesi takdir kılınmış, sanıkların savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre bozma ilamına uyularak verilen hükümde eleştiri ve düzeltme sebebi dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık ... müdafiinin suç vasfına, öldürme kastı olmadığına, üst sınırdan haksız tahrik indirimi yapılmasına, sanık ... müdafiinin sanığın suça iştirakine ilişkin delil bulunmadığına, beraatine, sanık ... müdafiinin mahkumiyet kararı verilmesinin yerinde olmadığına, sanık ... müdafiinin, sanığın yardım etmeden sorumlu tutulamayacağına, suçun yasal unsurlarının oluşmadığına, sanığın beraatine, sanık ... müdafiinin eksik incelemeye, delillerin yasal olmadığına, sanığın beraatine yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddine,
    1) Sanıklar ... ve ...'nun, maktule yönelik kasten öldürme suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak ONANMASINA,
    2) Sanıklar ..., ... ve ...'nın maktule yönelik kasten öldürme suçuna yardım etme suçlarından kurulan mahkumiyet hükümleri yönünden;
    Sanıklar hakkında bozma öncesi ... Ağır Ceza Mahkemesinin 02.07.2015 tarih, 2014/305 Esas, 2015/259 Karar sayılı kararı ile kurulan hükümlerde kasten öldürmeye yardım etme suçundan TCK'nin 81/1, 39/2, 29/1, 62/1, 53 maddeleri
    uyarınca 5 yıl 15 ay hapis cezası verildiği ve aleyhe temyiz bulunmadığı anlaşıldığından, 1412 sayılı CMUK’un 326/son maddesine aykırı olarak, sanıkların ceza miktarı bakımından kazanılmış hakkı gözardı edilerek, 5 yıl 15 ay yerine yazılı biçimde 6 yıl 3 ay hapis cezası ile cezalandırılmalarına karar verilmesi,
    Bozmayı gerektirmiş, sanıklar müdafiilerinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu nedenle 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden CMUK'un 322. maddesi gereğince, sanıklar hakkında kurulan hükümlerin TCK'nin 62. maddesinin uygulanmasına ilişkin fıkrasından sonra gelmek üzere "Ancak ilk hüküm yalnızca sanık müdafii tarafından temyiz edilmiş olup, aleyhe temyiz bulunmadığından ve bu durum ceza miktarı açısından CMUK'un 326/son maddesi uyarınca sanık lehine kazanılmış hak oluşturduğundan, sanığın neticeten 5 yıl 15 ay ay hapis cezası ile cezalandırılmalarına," şeklinde fıkranın eklenmesi suretiyle hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
    3) Sanık ...'in hakkında 6136 sayılı Kanun'a muhalefet etme suçundan kurulan mahkumiyet hükmü yönünden;
    Sanığa yüklenen suçun gerektirdiği cezanın türü ve üst haddine göre, suç tarihi olan 09.12.2009 tarihi ile inceleme tarihi arasında, 5237 sayılı TCK'nin 66/1-e, 67/3-4. maddelerinde öngörülen 12 yıllık olağanüstü zaman aşımı süresinin gerçekleşmiş bulunduğunun anlaşılması,
    Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu nedenle 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA ve gerçekleşen zaman aşımı nedeniyle sanık hakkında açılan kamu davasının 5271 sayılı CMK'nin 223/8. maddeleri uyarınca DÜŞÜRÜLMESİNE, 03.11.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.

    Hemen Ara