Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/8379 Esas 2022/4953 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Adana 1. Asliye Ticaret Mahkemesi'nde görülen hukuk davasında, davacı banka, davalının kredi kullandırması sırasında yeterli istihbarat yapmadığı ve banka tarafından belirlenen iç uygulamalara aykırı davranarak kredi kullandırarak bankanın zarara uğramasına neden olduğu gerekçesiyle tazminat istemişti. Mahkeme, yapılan yargılama sonucunda davanın kısmen kabulüne karar vermişti, ancak davacı tarafın temyiz istemi üzerine Yargıtay'ın kararı bozuldu. Davacı taraf, karar düzeltme talebinde bulunmuş, ancak Yargıtay'ın kararında belirtilen sebeplerden dolayı, karar düzeltme talebi reddedildi. Kararda, HUMK 442. maddesi gereğince takdiren 709,50 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyen davacıdan alınarak hazine'ye gelir kaydedilmesi gerektiği belirtildi.
Kanun maddeleri:
- HUMK 440. madde: Karar düzeltme talebinin şartları
- HUMK 442. madde: Karar düzeltme kararının verilmesi ve para cezası hükümleri, 3506 sayılı kanun ile değiştirilmiştir.

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Adana 1. Asliye Ticaret Mahkemesi'nce verilen 09.12.2015 gün ve 2014/1618 - 2015/1692 sayılı kararı bozan Daire'nin 08.03.2021 gün ve 2020/1944 - 2021/2150 sayılı kararı aleyhinde davacı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili; davacı bankanın ... Şubesinde müdür olarak görev yapan davalının kredi kullandırılması sırasında yeterli istihbarat yapmadığı, yeterli teminat alınmasına yönelik olarak kredi kullandırılan kişi ya da şirketin ortağı olan kişiler ile ilgili kefalet alınmak sureti ile kredinin daha güvenli hale getirilmesi amacıyla banka tarafından belirlenen iç uygulamalara aykırı davranarak kredi kullandırarak bankanın zarara uğramasına neden olduğu belirtilip, bu nedenle oluşan 22/04/2013 tarihi itibariyle 422.976,22 TL zararın yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesi istenilmiştir.
Davalı vekili, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, yapılan yargılama ve tüm dosya kapsamına göre, davanın kısmen kabulüne dair verilen karar, davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine Dairemizce bozulmuştur.
Davacı vekili, bu kez karar düzeltme talebinde bulunmuştur.
Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, davacı harçtan muaf olduğundan harç alınmasına yer olmadığına, 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 709,50 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyen davacıdan alınarak hazine'ye gelir kaydedilmesine, 16/06/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.