Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/2408 Esas 2022/4972 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Ankara 2. Asliye Ticaret Mahkemesi'nde görülen bir davada davacı şirket, davalı şirket için nakliye işi yaptığını ve bu işlerden kaynaklanan 87.597 TL alacağı için icra takibi yaptığını ancak davalının takibe itiraz etmesi nedeniyle takibin durduğunu ileri sürerek, itirazın iptaline ve davalı aleyhine alacağın %40'ı oranında icra inkar tazminatı talep etti. Mahkeme, davacının 53.926 TL'lik faturasının haklı olduğu ancak 33.671 TL'lik kısmının davalı tarafından ödenmediğini ve takibin bu tutar üzerinden devam etmesi gerektiği kararını verdi. Ayrıca, davalı tarafın davanın açılmasından sonra 33.505,37 TL ödeme yaptığını ve alacağın %20'si oranında icra inkar tazminatı ödemesine hükmedildi. Davacı vekili kararı temyiz etti ancak temyiz itirazları reddedildi.
Kanun maddeleri: İcra ve İflas Kanunu'nun 59. maddesi, Türk Borçlar Kanunu'nun 106. maddesi.

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Ankara 2. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 05.10.2020 tarih ve 2019/662 E. - 2020/501 K. sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davacı şirketin davalı şirket için Ankara içinde nakliye işi yaptığını, davacının yaptığı nakliye işleri sebebiyle fatura ve cari hesaba dayanan 87.597,00 TL alacağın tahsili için Ankara 10. İcra Müdürlüğü'nün 2012/8749 sayılı dosyası ile icra takibi yaptıklarını, davalı tarafın takibe, borca ve yetkiye itiraz etmesi üzerine takibin durduğunu, itirazın haksız olduğunu ileri sürerek itirazın iptaline ve davalı aleyhine alacağın %40'ı oranında icra inkar tazminatına hükmedilmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonucunda ve benimsenen bilirkişi raporuna göre, davalı tarafın iddia etmiş olduğu 9 adet yansıtma faturalarının icra takibinden önce davalı tarafça taraflar arasındaki sözleşmeye istinaden davacı firmanın vermiş olduğu hizmetlerden kaynaklanan ceza ve eksik tedarikten kaynaklanan fatura ve belgeler olması nedeniyle davalı tarafın düzenlediği bu faturalarda belirtilen toplam 53.926,00 TL bakımından davalı tarafın takibe yönelik itirazının haklı olduğu, buna göre takip tarihi itibariyle davalının davacıya (87.597,00 - 53.926,00=) 33.671,00 TL borçlu olduğunun tespit edildiği, davalı tarafça icra takibinden sonra 31/10/2012 tarihinde 33.505,37 TL ödeme yapıldığı, takipten sonra yapılan bu ödemenin infaz aşamasında değerlendirilmesine de karar verilmesi gerektiği gerekçesiyle davanın kısmen kabulü ile; Ankara 10. İcra Müdürlüğü'nün 2012/8749 E. sayılı dosyasına davalı tarafın itirazının kısmen iptali ile takibin 33.671,00 TL üzerinden aynı şartlarda devamına, fazlaya ilişkin istemin reddine, davalı tarafça işbu dava açıldıktan sonra 31/10/2012 tarihinde yapılan 33.505,37 TL ödemenin infaz aşamasında değerlendirilmesine, kabulüne karar verilen alacağın (33.671,00 TL) % 20'si oranında icra inkar tazminatının davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 26,30 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 16/06/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.