Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/8917 Esas 2022/4960 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

İstanbul 5. Asliye Ticaret Mahkemesi'nin verdiği ve Hukuk Dairesi tarafından onanan karar, davalı tarafından davacıların aleyhine kambiyo senetleri üzerinden yapılan icra takibine ilişkin bir davayı konu almaktadır. Davacılar vekili, takibe dayanak bonoların, finansal kiralama sözleşmelerinin feshedilmesi sonrasında düzenlendiğini ve davacıların borçlu olmadığını ileri sürerek davanın kabul edilmesini talep etmiştir. Davalı vekili ise borç tasfiye protokolü gereği ödeme yapılmadığını savunmuştur. Mahkeme, davacıların kısmen haklı olduğuna karar vermiştir. Davacılar vekilinin karar düzeltme istemi ise reddedilmiştir.
Kararda geçen kanun maddeleri: HUMK 440, HUMK 442, 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3.

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada İstanbul 5. Asliye Ticaret Mahkemesi'nce verilen 28.03.2019 gün ve 2018/989 - 2019/296 sayılı kararı onayan Daire'nin 28.09.2021 gün ve 2020/4155 - 2021/5781 sayılı kararı aleyhinde davacılar vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçelerinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacılar vekili, davalı tarafından toplam 429.462,33 TL bedelli 27 adet bonoya dayalı olarak davacılar aleyhine kambiyo senetlerine özgü icra takibi yapıldığını, davalı ile Güzay İnşaat San. ve Tic. Ltd. Şti. arasında 28.07.2011 ve 30.05.2012 tarihli finansal kiralama sözleşmelerinin akdedildiğini, diğer davacıların müşterek borçlu ve müteselsil kefil sıfatı ile sözleşmeleri imzaladıklarını, takibe dayanak bonoların sözleşme nedeniyle düzenlendiğini, davacının borcu nedeniyle sözleşmelerin feshedildiğini, kiralama konusu makinelerin davalı şirkete iadesi ile birlikte borcun tasfiyesi için imzalanan protokol ile belirlenen taksitler ödenmesine rağmen davalı tarafından, taraflar arasında karşılıklı tasfiye ile feshedilen finansal kiralama sözleşmesi gereği tanzim edilen bonolara dayalı icra takibi başlatıldığını ileri sürerek davacıların borçlu olmadığının tespitine ve davalı aleyhine %20’den aşağı olmamak kötü niyet tazminatına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davalı şirket ile davacılardan Güzay İnşaat San. ve Tic. Ltd. Şti. arasında imzalanan finansal kiralama sözleşmelerinden kaynaklanan borcun ödenmemesi üzerine 18.11.2013 tarihinde teslim ve borç tasfiye protokolü imzalandığını, ancak davacıların protokol gereği ödemelerini yapmadıklarını ve iade alınan malların bugüne kadar satılmadığını, bu sebeple mahsup işleminin de yapılamadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak davanın kısmen kabulüne dair verilen karar davacılar vekilinin temyizi üzerine Dairemizce onanmıştır.
Bu kez davacılar vekili karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davacılar vekilinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacılar vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 44,70 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 709,50 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyen davacılardan alınarak Hazine'ye gelir kaydedilmesine, 16/06/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.