Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2022/7799 Esas 2022/8595 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, katılanlar ... ve ...’ya yönelik basit kasten yaralama suçundan 2 ay 15 gün hapis cezasına çarptırılmıştır. Sanığın eşi tarafından temyiz edilen kararda ise, hükümde bir isabetsizlik görülmediği için sanığın atılı suçu işlemediğine dair temyiz sebepleri reddedilmiştir. Kararda TCK’nin 86/2, 29, 62/1, 53 ve 58 maddeleri uyarınca hüküm verildiği belirtilmektedir. Bu kanun maddeleri şu şekilde açıklanabilir: TCK’nin 86/2 maddesi, basit yaralamayı cezalandırmaktadır. 29. madde, suça sürüklenenin cezasının azaltılmasını düzenlemektedir. 62/1 maddesi, haksız tahrik durumunu düzenlemektedir. 53. madde, ceza kanunlarının geriye yürümezliği ilkesini düzenleyerek mevcut olaya uygulanacak cezanın tayininde esas alınacak kanunun belirliğini ortaya koymaktadır. 58. madde ise hükmün açıklanmasının geri bırakılması durumunu düzenlemektedir.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Basit kasten yaralama
HÜKÜM Sanığın, katılanlar ... ve ...’ya yönelik basit kasten yaralama suçundan, TCK’nin 86/2, 29, 62/1, 53 ve 58 maddeleri uyarınca (2 kez) "2 ay 15 gün" hapis cezası ile mahkumiyetine dair kararı,

TÜRK MİLLETİ ADINA

Mahalli mahkemece bozma üzerine verilen hükümler sanığın eşi ... tarafından temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
5271 sayılı CMK’nin 262/1 maddesine göre sanığın eşinin hükümleri temyiz hakkı bulunduğu gözetilerek yapılan incelemede:
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık hakkında, katılanlar ... ve ...’ya yönelik basit kasten yaralama suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, haksız tahrike ve takdire ilişen cezayı azaltıcı nedenlerin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre bozma üzerine verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan sanığın eşinin; sanığın atılı suçu işlemediğine, lehe hükümlerin uygulanması gerektiğine yönelik ve yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle, hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, 07.11.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.