Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2022/3771 Esas 2022/4988 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davanın konusu bir bonoda tahrifat yapıldığı iddiası ile menfi tespit istemidir. Mahkeme davayı kısmen kabul ederek, dava konusu senetten dolayı davacının 100.000 TL borçlu olmadığının tespitine karar vermiştir. Ancak davalı tarafından kabul edilen miktar yönünden temyize gelinmiş olmasına karşın, HMK'nın \"Temyiz Edilemeyen Kararlar\" başlığını taşıyan 362/1-a maddesi gereği, Bölge Adliye Mahkemeleri tarafından verilen ve miktar veya değeri 40.000 TL'yi geçmeyen davalara ilişkin olarak verilen kararlara karşı temyiz kanun yoluna başvurulamayacağı hüküm altına alınmıştır. Bu nedenle, davalının temyiz istemi, miktar yönünden reddedilmiştir. HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 6100 sayılı HMK’nın “Temyiz Edilemeyen Kararlar” başlığını taşıyan 362/1-a maddesi
- 6100 sayılı HMK'nın 346/2. maddesi
- 6100 sayılı HMK'nın 372. maddesi

MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 22. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada Konya 3. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 19.07.2017 tarih ve 2015/575 E- 2017/573 K. sayılı kararın davacı vekili ve davalılar ... vekili ile ... vekili tarafından istinaf edilmesi, istinaf başvurularının Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddi ve bu kararın da davalılardan ... yönünden bozulmasına ilişkin Dairenin 16.12.2021 tarihli bozma ilamına uyulması sonucu Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 22. Hukuk Dairesi'nce verilen 22.03.2022 tarih ve 2022/291 E- 2022/407 K. sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı ... vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
Dava, 115.000.-TL bedelli bonoda tahrifat yapıldığı iddiası ile menfi tespit istemine ilişkindir.Mahkemece davanın kısmen kabulü ile davacının dava konusu senetten dolayı 100.000.-TL borçlu olmadığının tespitine karar verilmiştir.6100 sayılı HMK’nın “Temyiz Edilemeyen Kararlar” başlığını taşıyan 362/1-a maddesiyle, Bölge Adliye Mahkemelerince verilen ve miktar veya değeri 40.000,00 TL’yi geçmeyen davalara ilişkin olarak verilen kararlara karşı temyiz kanun yoluna başvurulamayacağı hüküm altına alınmıştır. Bu miktar, karar tarihi olan 22/03/2022 tarihi itibariyle 107.090,00 TL’dir. Davalı tarafından kabul edilen miktar yönünden temyize gelmekle anılan miktarın yukarıda yazılı madde hükmüne göre temyiz kesinlik sınırının altında kaldığı anlaşılmaktadır. 6100 sayılı HMK'nın 366. maddesi delaletiyle kıyasen uygulanması gereken aynı Kanunun 346/2. maddesi hükmü uyarınca, kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında Bölge Adliye Mahkemesince bir karar verilmesi gerekmekle birlikte, Yargıtay tarafından da bu yolda karar verilebileceğinden, davalı ... vekilinin davaya ilişkin karara yönelik temyiz isteminin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı ... vekilinin temyiz isteminin miktar yönünden REDDİNE, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davalı ...'e iadesine, 20/06/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.