Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/7156 Esas 2022/5049 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davacı, davalı şirkete yatırılan parayı geri alamadığını ve ortaklık ilişkisi olmadığını ileri sürdü. İlk derece mahkemesi, kesin hüküm bulunduğu gerekçesiyle dava şartı yokluğundan davanın usulden reddine karar verdi. İstinaf mahkemesi, kesin hükmün davalı şirket hakkında olduğunu belirterek, davacının davalı şirkete yönelik istinaf başvurusunun ve davalı şirketin istinaf başvurusunun esastan reddine hükmetti. Davacının ...’a yönelik istinaf başvurusunun kabulü ile İlk Derece Mahkemesi kararının ... yönünden kaldırılmasına, bu davalıya yönelik dava hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verildi. Temyiz istemi reddedildi ve Bölge Adliye Mahkemesince verilen karar onandı.
HMK'nın 3332 sayılı yasa geçici 4. maddesi, 355 vd. maddeleri, 369/1. ve 371. maddeleri, 370/1. maddesi, 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesi gerektiği belirtilmiştir.

MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 21. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada Konya 3. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 03.11.2020 tarih ve 2017/301 E. - 2020/755 K. sayılı kararın davacı vekili ve davalı şirket vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf istemlerinin kabulüne-reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 21. Hukuk Dairesi'nce verilen 17.06.2021 tarih ve 2021/433 E. - 2021/819 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalı şirketin yurt dışında birçok ülkede yatırılan paraların istenildiği her an geri çekilebileceği ve karşılığında yüksek oranda faiz verileceği garantisi ile müvekkilinin davalı tarafa para verdiğini, ancak ödenen paranın bir türlü geri alınamadığını ileri sürerek, taraflar arasında geçerli bir ortaklık ilişkisi bulunmadığının tespitine ve ödenen paranın davalılardan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı şirket vekili, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
İlk Derece Mahkemesince, kesin hüküm bulunduğu gerekçesiyle dava şartı yokluğundan davanın usulden reddine karar verilmiştir.
Bu karara karşı, davacı vekili ve davalı şirket vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 21. Hukuk Dairesi’nce, İlk Derece Mahkemesinin kesin hükme yönelik değerlendirmesinde hukuka aykırılık bulunmadığı fakat kesin hükmün davalı şirket hakkında olduğu, davalı ... hakkındaki davanın 3332 sayılı Yasa’nın geçici 4. maddesi kapsamında kaldığı gerekçesiyle, davacının davalı şirkete yönelik istinaf başvurusunun ve davalı şirketin istinaf başvurusunun esastan reddine, davacının ...’a yönelik istinaf başvurusunun kabulü ile İlk Derece Mahkemesi kararının ... yönünden kaldırılmasına, bu davalıya yönelik dava hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik olarak yapılan istinaf başvurusu üzerine HMK'nın 355 vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince esastan verilen nihai kararda, dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi HMK'nın 369/1. ve 371. maddelerinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin de bulunmamasına göre usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 21,40 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 20/06/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.