Esas No: 2021/7158
Karar No: 2022/5042
Karar Tarihi: 20.06.2022
Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/7158 Esas 2022/5042 Karar Sayılı İlamı
11. Hukuk Dairesi 2021/7158 E. , 2022/5042 K.Özet:
Davacı, yüksek kâr vaadiyle davalılara ödeme yaptığını ancak parasının geri ödenmediğini iddia ederek geçerli bir ortaklık ilişkisi bulunmadığının tespitine ve ödenen miktarın iadesine karar verilmesini talep etmiştir. Mahkeme ise feragat nedeniyle birleşen davada bu talebin reddine karar vermiş ve sair taleplerin 7194 sayılı Yasa’nın 41. maddesiyle 3332 sayılı Yasa’ya eklenen geçici 4. maddesi kapsamında olduğu gerekçesiyle karar verilmesine yer olmadığına hükmetmiştir. Davalıların temyiz başvurusunu reddeden kararda, bakiye temyiz ilam harcının davalılardan alınacağı belirtilmiştir.
Kanun Maddeleri: 7194 sayılı Yasa’nın 41. maddesi, 3332 sayılı Yasa’ya eklenen geçici 4. madde.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen davada Konya 3. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 30.03.2021 tarih ve 2021/45 E. - 2021/198 K. sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalılar şirket ve ... vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili asıl ve birleşen davada; müvekkilinin yüksek oranda kâr verileceği ve istendiği an geri ödeneceği garantisi ile davalılara ödeme yaptığını, müvekkiline yatırdığı para karşılığı belge verildiğini, ancak daha sonra istenilmesine rağmen müvekkilinin parasının iade edilmediğini ileri sürerek, geçerli bir ortaklık ilişkisi bulunmadığının tespitine ve ödenen 5.000.- TL’nin iadesine karar verilmesini istemiş; birleşen davada ise yine geçerli bir ortaklık ilişkisi bulunmadığının tespitine ve ödenen 49.000 Euro’nun iadesine karar verilmesini, olmazsa fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla müvekkilinden nominal değerin üzerinde fazla olarak tahsil edilen 49.000 Euro’nun ödeme tarihinden itibaren ticari faiziyle birlikte davalılardan tahsiline karar verilmesini istemiş, daha sonra birleşen davada sunduğu dilekçesiyle geçerli bir ortaklık ilişkisi bulunmadığının tespitine ve ödenen 49.000 Euro’nun iadesine karar verilmesine ilişkin talebinden feragat ettiğini beyan etmiştir.
Davalılar davanın reddini savunmuşlardır.
İlk derece mahkemesince uyulan bozma ilamı sonrasında yapılan yargılamada birleşen dosyada davacının davalı şirket ile ortaklık ilişkisinin bulunmadığının tespiti ve ödenen bedelin iadesine yönelik talebin feragat nedeniyle reddine, sair talepler yönünden taraflar arasında görülmekte olan davanın 05.12.2019 tarihinde 7194 sayılı Yasa’nın 41. maddesiyle 3332 sayılı Yasa’ya eklenen geçici 4. maddesi kapsamında olduğu gerekçesiyle ası ve birleşen davada karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Kararı, davalı şirket ve ... vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı şirket ve ... vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı şirket ve ... vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 102,10 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalı şirket ve ...'den alınmasına, 20/06/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.