Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2022/4516 Esas 2022/8685 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Neticesi sebebiyle ağırlaşmış kasten yaralama
HÜKÜMLER :A)... 16. Asliye Ceza Mahkemesinin 19.10.2011 tarih ve 2010/537 Esas, 2011/626 Karar sayılı kararı ile; sanığın, 5237 sayılı TCK'nin 86/1, 87/3, 62, 50/1-a, 52/2,4. maddeleri uyarınca 7.000 TL Adli Para cezası ile mahkumiyetine karar verildiği,
Hükmün sanık tarafından temyizi üzerine;
B)Yargıtay 3. Ceza Dairesinin 05.03.2014 tarih, 2013/16723 Esas ve 2014/9081 Karar sayılı kararı ile bozulduğu,
C)... 16. Asliye Ceza Mahkemesinin 22.05.2014 tarih, 2014/248 Esas ve 2014/196 Karar sayılı kararı ile; sanığın, 5237 sayılı TCK'nin 86/1, 87/3, 62, 53 ve 5271 sayılı CMK'nin 231. maddeleri uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği,
Sanığın denetim süresi içinde kasıtlı bir suç işlemesi nedeniyle hükmün açıklanmasına karar verilerek,
D)... 16. Asliye Ceza Mahkemesinin 17.11.2021 tarih, 2021/1054 Esas ve 2021/2428 Karar sayılı; sanığın, 5237 sayılı TCK'nin 86/1, 87/3, 62, 53, 51. maddeleri uyarınca erteli 11 ay 20 gün hapis cezası ile mahkumiyetine dair kararı.


TÜRK MİLLETİ ADINA

Mahalli mahkemece bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Dosya incelendi;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ... hakkında katılan ...'a yönelik neticesi sebebiyle ağırlaşmış kasten yaralama suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, takdire ilişen cezayı azaltıcı sebebin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, sanığın savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre bozma üzerine verilen hükümde bozma nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine; Ancak;
1)... 16. Asliye Ceza Mahkemesinin 19.10.2011 tarih ve 2010/537 Esas, 2011/626 Karar sayılı ilamı ile sanık hakkında TCK'nin 86/1, 87/3, 62. maddeleri gereğince verilen ''11 ay 20 gün hapis cezasının'' TCK'nin 50/1-a, 52/2,4. maddelerine göre "7.000 TL Adli Para cezası" na çevrildiği, hükmün sadece sanık tarafından temyizi üzerine 5271 sayılı CMK'nin 231. maddesinin değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması gerekçesi ile Dairemizin 22.05.2014 tarih, 2014/248 Esas ve 2014/196 Karar sayılı ilamı ile bozulduğu, bozma sonrası yapılan yargılama sonucunda sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair karar verildiği, sanığın denetim süresi içinde kasıtlı bir suç işlemesi nedeniyle mahkemece açıklanması geri bırakılan hükmün açıklanmasına karar verilmiş ise de; Ceza Genel Kurulunun 09.02.2016 tarih, 2014/71 Esas, 2016/42 Karar sayılı ilamı gereğince sanığın, 1412 sayılı CMUK'un 326/son maddesi gereğince kazanılmış hakkı nedeniyle hükmolunan 11 ay 20 gün hapis cezasının TCK'nin 50/1-a, 52/2,4. maddeleri uyarınca adli para cezası seçenek tedbirine çevrilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kabul ve uygulamaya göre, de;
2)Kısa süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında, 5237 sayılı TCK’nin 53/4. maddesi gereğince, TCK'nin 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarına karar verilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenlerle, 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesi gereğince, 5237 sayılı TCK’nin 51 ve 53. maddelerinin uygulanmasına ilişkin 6 ve 7. numaralı paragraflarının hükümden çıkartılması ile yerine yeni bir paragraf olarak “1412 sayılı
CMUK’un 326/son maddesi uyarınca sanığın neticeten 7.000 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına, adli para cezasının, TCK'nin 52/4. maddesi uyarınca takdiren birer ay ara ile 10 eşit taksitte tahsiline, taksitlerden birinin zamanında ödenmemesi halinde geri kalan kısmın tamamının tahsil edileceğinin sanığa ihtarına” ibarelerinin eklenmesi suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 08.11.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.