Esas No: 2022/317
Karar No: 2022/5050
Karar Tarihi: 20.06.2022
Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2022/317 Esas 2022/5050 Karar Sayılı İlamı
11. Hukuk Dairesi 2022/317 E. , 2022/5050 K.Özet:
Davacı, davalı şirkete yatırdığı parayı geri alamadığını ve ortaklık ilişkisi olmadığını iddia ederek ödenen paranın tahsilini istemiştir. Davalı, davanın reddedilmesini talep etmiştir. Mahkeme, kanunun belirlediği çerçevede yapılan yargılamada, davacının temyiz itirazlarının yerinde olmadığına karar vermiştir. Bu nedenle, Bölge Adliye Mahkemesinin verdiği kararın onanmasına karar verilmiştir. Kanun maddeleri olarak, HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca kararın onanması ve HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılması belirtilmiştir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 21. HUKUK DAİRESİ
Taraflar arasında görülen davada Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 21. Hukuk Dairesi'nce bozmaya uyularak davanın kabulüne dair verilen 13.09.2021 tarih ve 2021/1015 E. - 2021/1004 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalı şirketin yurt dışında birçok ülkede yatırılan paraların istenildiği her an geri çekilebileceği ve karşılığında yüksek oranda faiz verileceği garantisi ile müvekkilinin davalı tarafa para verdiğini, ancak ödenen paranın bir türlü geri alınamadığını ileri sürerek, taraflar arasında geçerli bir ortaklık ilişkisi bulunmadığının tespitine ve ödenen paranın davalılardan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı şirket vekili, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 21. Hukuk Dairesi’nce, Dairemiz bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonucunda, davanın 7194 sayılı Kanun'un 41. maddesi kapsamında olduğu gerekçesiyle dava hakkında karar verilmesine yer olmadığına, davalı ... hakkında verilen Konya 1.Asliye Ticaret Mahkemesi'nin 04/05/2018 tarih ve 2018/127 Esas 2018/346 sayılı kararına karşı davalı ... vasisi tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmadığından bu davalı hakkında anılan kararın kesinleşmiş olduğu gözetilerek bu davalı hakkında yeniden karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, Bölge Adliye Mahkemesince HMK'nın 373/3. maddesi uyarınca uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 21,40 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 20/06/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.