Esas No: 2022/344
Karar No: 2022/5052
Karar Tarihi: 20.06.2022
Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2022/344 Esas 2022/5052 Karar Sayılı İlamı
11. Hukuk Dairesi 2022/344 E. , 2022/5052 K.Özet:
Davacı vekili, yurtdışında yatırılan paraların her an geri çekilebileceği ve yüksek faiz verileceği garantisiyle müvekkilinin davalı şirkete para verdiğini ancak geri alamadığını belirterek ortaklık ilişkisi bulunmadığının tespitini ve ödenen paranın tahsilini talep etmiştir. İlk derece mahkemesi dava şartı yokluğundan reddederken, istinaf başvurusu sonucu Bölge Adliye Mahkemesi davanın kapsamına ve 7194 Sayılı Kanun'un 41. maddesine uygun olarak karar verilmesine yer olmadığına hükmetmiştir. Temyiz istemleri reddedilerek, Bölge Adliye Mahkemesi kararı onanmış ve ilgili kanun maddeleri HMK'nın 355 vd., 369/1., 371, 370/1. ve 372'dir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 6. HUKUK DAİRESİ
Taraflar arasında görülen davada Konya 4. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 02.12.2019 tarih ve 2019/955 E- 2019/634 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin kabulüne dair Konya Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesi'nce verilen 27.09.2021 tarih ve 2020/1800 E- 2021/1928 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçelerinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalı şirketin yurt dışında birçok ülkede yatırılan paraların istenildiği her an geri çekilebileceği ve karşılığında yüksek oranda faiz verileceği garantisi ile müvekkilinin davalı tarafa para verdiğini, ancak ödenen paranın bir türlü geri alınamadığını ileri sürerek, taraflar arasında geçerli bir ortaklık ilişkisi bulunmadığının tespitine ve ödenen paranın davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı şirket vekili, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
İlk derece mahkemesince, 7155 sayılı Kanun'un 18/A-2 maddesi gereğince arabuluculuk belge aslı sunulmadığı gerekçesiyle dava şartı yokluğundan davanın usulden reddine karar verilmiştir.
Bu karara karşı, davacı vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
Konya Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesi’nce, davanın 7194 sayılı Kanun'un 41. maddesi kapsamında olduğu gerekçesiyle ilk derece mahkemesi kararı kaldırılarak dava hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Kararı, taraf vekilleri temyiz etmiştir.
İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik olarak yapılan istinaf başvurusu üzerine HMK'nın 355 vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince esastan verilen nihai kararda, dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi HMK'nın 369/1. ve 371. maddelerinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin de bulunmamasına göre usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, taraf vekillerinin temyiz istemlerinin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 21,40 TL temyiz ilam harcının temyiz eden taraflardan ayrı ayrı alınmasına, 20/06/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.