Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2022/3847 Esas 2022/5016 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

İstanbul 2. Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi'nde görülen bir davada, her bir davacı için davalılardan ayrı ayrı 45.000 TL maddi ve 5.000 TL manevi tazminat talep edilmiştir. İstinaf istemlerinin reddine ve kabulüne dair verilen kararın Yargıtayca incelenmesi istenmiştir. Ancak, temyiz kesinlik sınırı olan 107.090 TL altında kalan bu dava için ayrı ayrı temyiz isteminin reddine karar verilmiştir. Kanun maddeleri olarak 6100 sayılı Kanun'un 369. maddesi gereğince miktar veya değer söz konusu olmaksızın duruşmalı olarak incelenmesi gereken dava ve işlerin dışında bulunması nedeniyle duruşma isteği reddedilmiş, 362/1-a. maddesi uyarınca kesin nitelikteki hükümlerin temyiz edilemeyeceği belirtilmiştir. Aynı kanunun 366. maddesi uyarınca temyiz istemleri hakkında Bölge Adliye Mahkemesince karar verileceği ancak Yargıtayca da bu yönde karar verilebileceği belirtilmiştir.

MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 44. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada İstanbul 2. Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 24.11.2017 tarih ve 2017/201 E. - 2017/354 K. sayılı kararın asıl ve birleşen davada davalılar vekilleri tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf istemlerinin reddine- kabulüne dair İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 44. Hukuk Dairesi'nce verilen 17.03.2022 tarih ve 2020/720 E. - 2022/441 K. sayılı kararın duruşmalı olarak Yargıtayca incelenmesi asıl ve birleşen davada davalılar vekilleri tarafından istenilmekle 6100 sayılı Kanunun’un 369. maddesi gereğince miktar veya değer söz konusu olmaksızın duruşmalı olarak incelenmesi gereken dava ve işlerin dışında bulunduğundan duruşma isteğinin reddiyle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
Asıl ve birleşen dava, 5846 sayılı FSEK’den kaynaklanan her bir davacı için davalılardan ayrı ayrı talep edilen 45.000,00 TL maddi ve 5.000,00 TL manevi tazminat istemine ilişkindir. Karar tarihi olan 17.03.2022 itibariyle Bölge Adliye Mahkemesi temyiz kesinlik sınırı 107.090,00 TL olup bu meblağın altında kalan hükümlerin 6100 sayılı HMK'nın 362/1-a. bendi uyarınca kesin nitelikte olduğu, Bölge Adliye Mahkemesince davanın kabulü ile her bir davacı için ayrı ayrı 45.000,00 TL maddi ve 5.000,00 TL manevi tazminatın davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verildiği, hükmedilen toplam maddi ve manevi tazminatın temyiz kesinlik sınırı altında kaldığı anlaşılmaktadır. 6100 sayılı HMK'nın 366. maddesi delaletiyle kıyasen uygulanması gereken aynı Kanunun 346/2. maddesi hükmü uyarınca, kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında Bölge Adliye Mahkemesince bir karar verilmesi gerekmekle birlikte, Yargıtay tarafından da bu yolda karar verilebileceğinden, asıl ve birleşen dava davalıları vekillerinin temyiz isteminin ayrı ayrı reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, asıl ve birleşen dava davalıları vekillerinin temyiz isteminin ayrı ayrı miktar yönünden REDDİNE, işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, ödedikleri peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden asıl ve birleşen davada davalılara iadesine, 20/06/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.