Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2022/3820 Esas 2022/5013 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2022/3820
Karar No: 2022/5013
Karar Tarihi: 20.06.2022

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2022/3820 Esas 2022/5013 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Dava, yangın sigorta poliçesinden kaynaklı alacağın rücuen tazmini talebine ilişkindir. İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesi, istinaf isteminin esastan reddine dair karar vermiştir. Dosya Yargıtay'a taşınmış, ancak reddedilen miktarın temyiz kesinlik sınırı altında kaldığı için Yargıtay karar verememiştir. Bu nedenle, temyiz istemi Bölge Adliye Mahkemesince reddedilmiştir. Karar 6100 sayılı HMK'nın 362/1-a. ve 346/2. maddelerine göre verilmiştir.
11. Hukuk Dairesi         2022/3820 E.  ,  2022/5013 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 17.HUKUK DAİRESİ

    Taraflar arasında görülen davada Tekirdağ 1. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 19.07.2018 tarih ve 2017/174 E- 2018/296 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesi'nce verilen 14.04.2022 tarih ve 2019/160 E- 2022/479 K. sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
    Dava, yangın sigorta poliçesinden kaynaklı 18.143,95 TL alacağın rücuen tazmini talebine ilişkindir. Karar tarihi olan 14.04.2022 itibariyle Bölge Adliye Mahkemesi temyiz kesinlik sınırı 107.090,00 TL olup bu meblağın altında kalan hükümlerin 6100 sayılı HMK'nın 362/1-a. bendi uyarınca kesin nitelikte olduğu, mahkemece davanın reddine karar verildiği, reddedilen 18.143,95 TL’nın temyiz kesinlik sınırı altında kaldığı anlaşılmaktadır. 6100 sayılı HMK'nın 366. maddesi delaletiyle kıyasen uygulanması gereken aynı Kanunun 346/2. maddesi hükmü uyarınca, kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında Bölge Adliye Mahkemesince bir karar verilmesi gerekmekle birlikte, Yargıtay tarafından da bu yolda karar verilebileceğinden, davacı vekilinin temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
    SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin miktar yönünden REDDİNE, işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davacıya iadesine, 20/06/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

    Hemen Ara