Esas No: 2015/418
Karar No: 2015/362
Özel belgede sahtecilik - Yargıtay 21. Ceza Dairesi 2015/418 Esas 2015/362 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Özel belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet
1-Katılana ait evde oturan sanığın, sahte kira sözleşmesi tanzim edip su aboneliği tesis ettirerek özel belgede sahtecilik suçunu işlediği iddiasıyla açılan kamu davasında, sanığın suçu inkar ederek belge üzerindeki yazı ve imzaların kendisine ait olmadığını savunması, hazırlık aşamasında sunduğu raporu hükme esas alınan bilirkişinin suça konu belge aslı yerine fotokopisi üzerinde inceleme yapmak suretiyle mütalaada bulunduğunun anlaşılması karşısında; gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde belirlenmesi ve suçun yasal unsurlarının tayini bakımından, suça konu belge aslının bulunabileceği ... Müdürlüğünden sorularak varsa getirtilip, belgelerde sahtecilik suçlarında aldatma yeteneğinin bulunup bulunmadığının takdirinin mahkemeye ait olduğu göz önüne alınarak, öncelikle belge aslı incelenmek suretiyle özelliklerinin duruşma tutanağına yazılması, denetime olanak verecek şekilde dosya içine konulması ve belge aslı üzerinde yeniden bilirkişi incelemesi yaptırılarak, yazı ve imzanın sanık ve temyize gelmeyen ...’un eli ürünü olup olmadığının belirlenmesi, belgenin fotokopiden ibaret olduğunun anlaşılması halinde ise yapılan sahteciliğin iğfal kabiliyeti bulunmayacağı, bu durumda sanığın üzerine atılı özel belgede sahtecilik suçunun unsurları itibariyle oluşmayacağı gözetilmeden ve aldatma yeteneğinin ne şekilde oluştuğu karar yerinde tartışılıp açıklanmadan eksik soruşturma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
2- Kabule göre de;
a)- Sanığın, temyize gelmeyen ... ile birlikte daha önce katılandan yazılı kira sözleşmesine istinaden kiraladığı yerle ilgili sonradan sahte kira sözleşmesi düzenleyerek kullandığının iddia ve kabul edilmesi ve sanık ile katılan arasında gerçekte kiralamanın var olduğunun anlaşılması karşısında; ""gerçek bir durumun belgelenmesi amacıyla belgede sahtecilik” yapıldığının kabulü ile sanık hakkında TCK"nun 211. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
b)- TCK"nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 53/1-c bendindeki "velayet hakkından, vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksunluğun" sanığın sadece kendi altsoyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar süreceği, alt soyu haricindekiler yönünden ise yoksunluğun hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
c)-Tekerrüre esas sabıkası bulunan sanık hakkında, 5237 TCK."nun 58/7. maddesi gereğince mükerrirler hakkındaki infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca tebliğnamedeki istem gibi BOZULMASINA, sanığın tekerrüre ilişkin kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, 22.04.2015 gününde oybirliği ile karar verildi.