Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2022/9549 Esas 2022/8806 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ :Kasten öldürme
HÜKÜM :1) Muğla 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 01.03.2016 tarihli ve 2015/290 Esas, 2016/55 Karar sayılı; 765 sayılı TCK’nin 448, 51/1, 59. maddeleri uyarınca verilen 15 yıl hapis cezasının geçerliliğinin aynen korunmasına dair kararı.
2) Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 11.01.2021 tarihli ve 2019/2267 Esas, 2021/2 Karar sayılı bozma ilamı.
3) 765 sayılı TCK’nin 448, 51/1, 59, 5237 sayılı TCK’nin 53. maddeleri uyarınca 15 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5237 sayılı TCK’nin 54. maddesi uyarınca suçta kullanılan eşyanın müsaderesine dair Muğla 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 17.06.2021 tarihli ve 2021/118 Esas, 2021/257 Karar sayılı kararı.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Hükümlü ... hakkında ilk derece mahkemesi tarafından bozma üzerine verilen hüküm ceza miktarı itibariyle re’sen temyize tabi olduğu gibi hükümlü tarafından da temyiz edilmiş olmakla yapılan inceleme sonucunda;
Gereği düşünüldü:
Hükümlü ... hakkında kasten öldürme suçundan 765 sayılı TCK’nin 448, 51/1, 59, 31, 33. maddeleri uyarınca kurulup, Yargıtay 1. Ceza Dairesince ONANMAK suretiyle kesinleşen hükümden sonra yürürlüğe giren 5237
S/2
sayılı TCK'nin 7. ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'un 9. maddesi uyarınca yeniden duruşma açılarak yapılan yargılama sonucu bozma üzerine kurulan hükümde, bozma nedenleri dışında isabetsizlik görülmediğinden, hükümlünün bir sebebe dayanmayan ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine;
Ancak;
1) Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 17.04.2007 gün ve 2007/1-32-97 sayılı kararı uyarınca, 01 Haziran 2005 tarihinden önce işlenen suçlarda, infaza dair hükümler değerlendirmede dikkate alınmaksızın, her suç yönünden ayrı ayrı yapılan değerlendirme sonucu, her suçla ilgili lehe yasa ve buna göre her suçun sonuç cezasının belirlenmesi gerektiği;
Somut olayda kasten öldürme suçundan 765 sayılı TCK’nin 448, 51/1, 59. maddeleri uyarınca 15 yıl hapis cezası ile cezalandırılan ve hakkında verilen hüküm kesinleşen hükümlünün, lehe yasa karşılaştırılması yapılırken eylemine uyan 5237 sayılı TCK’nin 81/1, 29, 62. maddeleri uyarınca 15 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmesi gerektiği bildirilmekle, her iki yasa yönünden cezaların eşitliği halinde, 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesi 765. sayılı TCK’nin 31. ve 33. maddelerine göre lehe olduğundan, 5237 sayılı TCK’nin 81/1, 29, 62, 53. maddeleri uyarınca hüküm kurulması gerekirken, 5237 sayılı Türk Ceza Kanuna göre kurulacak hükmün 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 107. maddesi uyarınca koşullu salıverilme yönünden aleyhe olduğu gerekçesiyle 765 sayılı Türk Ceza Kanuna göre yazılı şekilde hüküm kurulması,
2) Kabule göre;
a-765 sayılı TCK’nin 448, 51/1 ve 59. maddeleri uyarınca verilen ve kesinleşen hüküm, lehe olduğu kabul edildiği halde, uyarlama talebinin reddine karar vermek gerekirken, infazda tereddüt oluşturacak şekilde önceki hüküm gibi yeniden hüküm kurulması,
b-765 sayılı TCK'nin hükümleri uyarınca mahkumiyet hükmü kurulduğu halde, hak yoksunluğu, müsadere ve mahsup ile ilgili 765 sayılı TCK’nin 31, 33, 36 ve 40. maddeleri ile uygulama yapılması yerine yazılı şekilde 5237 sayılı TCK’nin 53, 54, 63. maddeleri ile uygulama yapılmak suretiyle karma uygulama yapılması yasağına aykırı davranılması,
Yasaya aykırı ve hükümlünün temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmekle, ceza miktarı itibariyle re’sen de temyize tabi bulunan hükmün CMUK’un 321. maddesi uyarınca tebliğnamedeki düşünce hilafına BOZULMASINA, 11/11/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.