Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/1219 Esas 2022/5146 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davanın konusu, bir derneğin düzenlediği web eğitim programı için yapılan sözleşmede yer alan videoların işlenmiş hallerinin davalı şirket tarafından teslim edilmemesi sebebiyle oluşan zararın tazmini istemidir. İlk derece mahkemesince, sözleşmenin ilgili maddesi uyarınca davalı şirketin sadece video çekimleri gibi belirtilen ürünleri teslim yükümlülüğünün olduğu ve işlenmiş hallerinin teslim edilmesi gerektiğine dair bir hüküm bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir. Bu karar, davacının istinaf başvurusu sonrasında Bölge Adliye Mahkemesi tarafından da onanmıştır. Kararda, ilgili sözleşmenin IV-2 maddesi, HMK'nın 353/1-b.1 ve HMK'nın 370/1 maddelerine atıfta bulunulmuştur.

MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada Ankara 3. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 19.02.2019 tarih ve 2018/469 E. - 2019/38 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi'nce verilen 26.11.2020 tarih ve 2019/621 E. - 2020/1070 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkili derneğin romatizmal hastalıklar alanında üyelerine internet yoluyla ulaşabilecekleri web eğitim programları düzenlediğini, Trasd Online Eğitim programı adı verilen programda, öğretim görevlilerinin eğitim sunumlarına, çeşitli eğitim materyallerine yer verildiğini, müvekkili ile davalı arasında Trasd Online Eğitim Programı işlerinin yürütülmesi konusunda sözleşme imzalandığını, bu sözleşme kapsamında söz konusu projede dernek tarafından belirlenecek sayıda konuşmacının sunularının video kayıtlarının yapılarak yine Dernek ve konuşmacılar tarafından sağlanacak diğer eğitim materyallerini kullanarak internet tabanlı bir uzaktan eğitim platformu geliştirilmesinin kararlaştırıldığını, 08.07.2013 tarihinde imzalanan sözleşmenin 31.12.2016 tarihine kadar uzatıldığını, sözleşmenin "Sponsor, Dernek ve Z-Box'ın Hak ve Yükümlülükleri" başlıklı bölümünün 2. maddesinde, sözleşmenin herhangi bir nedenle sona ermesi halinde program kapsamında üretilen video çekimi, eğitim seti, soru bankası gibi ürünlerin müvekkiline teslim edileceğinin hüküm altına alındığını, ancak sözleşme hükmünde bahsi geçen verilerin, davalı tarafından müvekkiline ham haliyle teslim edildiğini, bu haliyle verilerin kullanılabilmesinin mümkün olmadığını, davalı tarafından iletilen görüntülerin, bir işlemden geçirilmeksizin eğitim portalında yayımlanmaya uygun görüntüler olmadığını, videoların bu şekilde teslim edilmesi nedeniyle müvekkilinin videoları eğitim portalına koyamadığını, üyelerin eğitimlerinin aksadığını, müvekkilinin zor durumda kaldığını ve zarara uğradığını ileri sürerek, davalı tarafça program kapsamında üretilen materyallerin işlenmiş ve kullanılabilir hallerinin ve uygulamanın yürütülmesi sürecinde elde edilmiş tüm veritabanının teslim edilmesine, bu talepleri kabul edilmediği takdirde şimdilik 1.000 TL'nin, temerrüt tarihinden itibaren işlemiş yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, sözleşmenin sona ermesi halinde müvekkil şirketin hak ve yükümlülüklerinin, sözleşmenin IV/2. maddesinde düzenlendiğini, sözleşmenin sona ermesi halinde müvekkil şirketin derneğe teslim etmesi gereken ürünlerin açıkça ve sınırlı sayıda sayıldığını, sözleşme gereği sayılan eserler dışında kalan ve müvekkil şirketçe yaratılan diğer eserlerin fikri haklarının müvekkil şirkete ait olacağını savunarak, davanın reddini istemiştir.
İlk derece mahkemesince, iddia, savunma ve dosya kapsamına göre; sözleşmenin sona ermesi halinde davalı şirketin hak ve yükümlülüklerinin 08.07.2013 tarihli sözleşmenin IV/2. maddesi hükmünde belirtildiği, ilgili sözleşme hükmü uyarınca, davalı Şirketin sözleşmesinin sona ermesinden sonraki yükümlülüğünün, protokol kapsamında yapılan video çekimleri, eğitim setleri ve soru bankasının davacı Derneğe teslim etmekten ibaret olduğu, sözleşmenin sona ermesi halinde, davalı şirketin derneğe teslim etmesi gereken ürünlerin açıkça belirtildiği, bu eserlerin TRASD Online Eğitim Programı kapsamında yapılan video çekimleri ile sınırlandırılmış olup videoların işlenmiş halinin tesliminin sözleşmede kararlaştırılmadığı, sözleşmenin IV/2. maddesinde, sözleşmenin sona ermesinden sonra davacı derneğe teslim edilmesi gereken eserlerin üç kalem halinde sayıldıktan sonra "Belirtilenler dışında Zbox tarafından yaratılmış fikri haklar Zbox'a ait olmaya devam edecektir." hükmüne yer verildiği, bu bağlamda, sözleşmedeki açık hükme göre, "video çekimi, eğitim seti ve soru bankası" dışında kalan ürünler üzerinde davalı tarafından yaratılan fikri hakların, davalıya ait olduğu, dava konusu işlenmiş videoların da belirtilenler dışında kaldığı ve davalı şirket tarafından yaratılan bir fikri hak olduğu için, mülkiyetinin davalı şirkete ait bulunduğu ve davalı şirketin, işlenmiş videoları teslimle yükümlü olmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Karara karşı davacı vekili tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesi'nce; taraflar arasındaki sözleşmenin IV-2. maddesinde, sözleşmenin herhangi bir nedenle sona ermesi halinde davalının, sözleşme kapsamında yapılan video çekimlerini, eğitim setlerini ve soru bankasını eksiksiz olarak davacıya teslim edeceğinin, bunlara ilişkin hiçbir fikri hak ileri sürmeyeceğinin, belirtilenler dışında davalı tarafça yaratılmış fikri hakların ise davalıya ait olacağının düzenlendiği, anılan maddede belirtilen video çekimlerinin davalı tarafından davacıya teslim edildiği konusunda bir uyuşmazlığın olmadığı, davacı tarafça söz konusu video çekimlerinin ham hallerinin değil, işlenmiş ve yayına hazır hallerinin iade edilmesi gerektiğinin ileri sürüldüğü, ancak yukarıda belirtilen sözleşme hükmünden böyle bir sonucun çıkmadığı, sözleşmede belirtilen video çekimlerinin davalı tarafından davacıya teslim edildiği ve davalının sözleşmeye aykırı bir eyleminin bulunmadığı, diğer bir deyişle taraflar arasındaki sözleşme kapsamında, yapılan video çekimlerinin işlenmiş hallerinin iadesinin gerekmediği, video çekimlerinin ham hallerinin davacıya teslimi ile davalının sözleşme kapsamındaki edimini yerine getirdiği gerekçesiyle davacı vekilinin istinaf başvurusunun HMK'nın 353/1-b.1 maddesi gereğince esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK'nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, istek halinde aşağıda yazılı 37,90 TL harcın temyiz eden davacıya iadesine, 22/06/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.