Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2020/8335 Esas 2022/5141 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davacılar, kendilerine ait borç olmadığı halde davalının açtığı icra takibine karşı borçsuzluk tespiti ve %40 tazminat talebi ile dava açmışlardır. İlk derece mahkemesi, delillere dayanarak davanın reddine ve davalının %40 oranında tazminat alacağına hükmetmiştir. Davacılar vekili, karara istinaf etmiş ancak Bölge Adliye Mahkemesi, ceza mahkemesince sahteliği tespit edilmeyen senetle ilgili iddiaların kesin delillerle ispatlanmadığı gerekçesiyle istinafı reddetmiştir. Davacılar vekili, bu kararı temyiz etmiştir. Yapılan incelemede, gerekli hukuk kurallarının uygulandığı ve Bölge Adliye Mahkemesi kararının usul ve yasaya uygun olduğu sonucuna varılmıştır. Bu nedenle, davacıların temyiz istemi reddedilmiş ve Bölge Adliye Mahkemesi kararı onanmıştır.
Kanun maddeleri:
- HMK'nın 353/1.b.1 maddesi: \"İstinaf başvurusunun esastan reddi\"
- HMK'nın 370/1. maddesi: \"Kararın temyiz edilebilirliği\"
- HMK'nın 372. maddesi: \"Kararın tebliği ve işlem yapılması\"

MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 11. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada Malatya 4. Asliye Hukuk Mahkemesince verilen 12.03.2018 tarih ve 2011/252 E. - 2018/382 K. sayılı kararın davacılar vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi'nce verilen 20.10.2020 tarih ve 2019/224 E. - 2020/927 K. sayılı kararın duruşmalı olarak Yargıtay'ca incelenmesi davacılar vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, duruşma için belirlenen 21.06.2022 günü başkaca gelen olmadığı yoklama ile anlaşılıp hazır bulunan davacılar vekili Av. ... dinlenildikten sonra duruşmalı işlerin yoğunluğu ve süre darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması ileriye bırakıldı. Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacılar vekili; müvekkilleri aleyhine Malatya 6. İcra Müdürlüğü'nün 2007/3895 Esas sayılı dosyası ile icra takibi başlatıldığını, müvekkillerinin davalıya borçlarının bulunmadığını, takip dayanağı belgenin sahte olduğunu ileri sürerek borçlu olmadığının tespiti ile davalının takibe konu alacak miktarının %40'ı oranında tazminata mahkumiyetine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; davacı tarafın açmış olduğu davanın hukuki mesnetten uzak olduğunu, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
İlk Derece Mahkemesince tüm dosya kapsamına göre; ceza dosyasında bulunan ATK Fizik İhtisas Dairesi'nce düzenlenen 29/04/2010 tarihli raporda belgede tahrifat yapılmadığının sabit olduğu, ispat yükü kendisinde olan davacının davasını ispat edemediği gerekçesiyle davanın reddine, takip konusu alacağın %40'ı oranında kötüniyet tazminatının davacılardan müştereken ve müteselsilen tahsili ile davalıya ödenmesine karar verilmiştir.
Karara karşı davacılar vekili istinaf yoluna başvurmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince; ceza yargılaması sonucunda takibe konu senedin maddi vaka olarak sahte olmadığının tespit edildiği, ceza mahkemesince tespit edilen maddi vakaların hukuk hakimini bağlayacağı, bu durumda ceza mahkemesince sahteliği sabit olmadığı kabul edilen senede ilişkin iddiaların ancak kesin delillerle ispatlanabileceği, davacının borçlu olmadığına ilişkin iddiasına kesin delillerle ispatlayamadığı gibi kesin delil olan yemin deliline de dayanmadığı, bu durumda mahkemece yazılı şekilde davanın reddine karar verilmesinin yerinde olduğu gerekçesiyle davacı tarafın istinaf başvurusunun HMK'nın 353/1.b.1 maddesi gereğince esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı davacılar vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK'nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacılar vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 26,30 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacılardan alınmasına, 22/06/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.