Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2022/3411 Esas 2022/5193 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davacı, müvekkilinin yetki belgesi ile otobüsle şehirlerarası tarifeli yolcu taşımacılığı faaliyetinde bulunduklarını, davalı şirketin ise yetki dışına çıkarak yönetmeliklere aykırı olarak taşımacılık yaptığını ileri sürerek maddi tazminat istemişti. Mahkeme bu talebi kısmen kabul etmiş ve davalıdan 113.027,08 TL alacağın faizi ile birlikte ödenmesine karar vermişti. Dava Daire'ce onandıktan sonra davalı vekili karar düzeltme talebinde bulunmuş, ancak istek reddedilmiştir. Kanun maddeleri olarak HUMK 440 ve 442'ye göre karar düzeltme talebi reddedilmiştir. Ayrıca 3506 sayılı kanun değişikliği uyarınca takdiren 709,50 TL para cezası verilmiş olup, bu ceza Hazine'ye kaydedilmiştir.

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Diyarbakır 3. Asliye Hukuk Mahkemesi'nce verilen 30.09.2019 gün ve 2017/757 - 2019/455 sayılı kararı onayan Daire'nin 13.01.2022 gün ve 2020/692 - 2022/231 sayılı kararı aleyhinde davalı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacılar vekili, müvekkillerinin D1 yetki belgesi ile Diyarbakır-Bingöl hattında otobüsle şehirlerarası tarifeli yolcu taşımacılığı faaliyetinde bulunduklarını, davalı şirketin A1 yetki belgesi olduğunu ancak yetki dışına çıkarak D1 yetki belgesine sahip olan müvekkili şirketlerin faaliyet alanında yönetmeliklere aykırı olarak taşımacılık yaptığını ileri sürerek, müvekkili şirketlerinin uğradığı maddi zararın değerinin tam ve kesin olarak belirlenebilmesinin mümkün olduğu anda arttırılmak üzere 1.000.-TL maddi tazminatın 03/10/2011 tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep etmiş, ıslah dilekçesi ile talebini 199.459,54 TL'ye yükseltmiştir.
Davalı şirket temsilcisi ve vekili, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece uyulan bozma ilamına göre, davanın kısmen kabulü ile 113.027,08 TL alacağın 05/12/2013 dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacılara ödenmesine dair verilen kararın davalı vekilince temyizi üzerine karar Dairemizce onanmıştır.
Davalı vekili, bu kez karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, alınması gereken 168,30 TL karar düzeltme harcı peşin ödenmiş olduğundan yeniden alınmasına yer olmadığına, 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca, takdiren 709,50 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyen davalıdan alınarak Hazine’ye gelir kaydedilmesine, 23/06/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.