Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/6262 Esas 2022/5196 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davacı ve davalı arasında distribütörlük sözleşmesi imzalanmıştır. Davacı, davalıdan satın aldığı malları Kazakistan ve Romanya'da pazarlamış ancak malların ayıplı çıktığı belirtilmiştir. Davacı, ayıp ihbarını defalarca davalıya iletmekle birlikte sorunun çözülmediği ifade edilmiştir. Davacının dava dışı sattığı mallar nedeniyle uğradığı zararın karşılığı olarak davalıdan 637.691 TL'nin tahsili talep edilmiştir. İzmir 3. Asliye Ticaret Mahkemesi, davayı reddetmiştir. Ancak karar, Daire tarafından bozulmuştur. Davalı, karar düzeltme talebinde bulunmuştur. Yargıtay ilamında karar düzeltme isteğinin reddine karar verilmiştir.
Kanun maddeleri: HUMK 440. madde, HUMK 442. madde, 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. madde.

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada İzmir 3. Asliye Ticaret Mahkemesi'nce verilen 21.06.2019 gün ve 2015/847 - 2019/729 sayılı kararı bozan Daire'nin 07.06.2021 gün ve 2020/5135 - 2021/4835 sayılı kararı aleyhinde davalı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, taraflar arasında distribütörlük sözleşmesi imzalandığını, davacının davalıdan 2004-2005 yıllarında satın aldığı malları Kazakistan ve Romanya'da pazarladığını, satıma konu plastik boru ve profillerin renk, yüzey, sertlik, kalınlık ve başka ürünlerle kaynak etme bakımından problemli çıktığını, ayıplı mallar nedeni ile taraflar arasında Romanya'daki problemin çözümüne yönelik olarak protokol yapıldığını ancak Kazakistan’a pazarlanan mallar ile ilgili olarak çözüm bulunamadığını, ayıp ihbarının yazılı ve sözlü olarak davalıya defalarca yapıldığını, davalıdan satın alınan ürünlerin Kazakistan standartlarına uygun olmadığına dair Kazakistan Standartları Enstitüsünden belge alındığını, 24.05.2005, 01.06.2005 tarihli yazılar ile durumun davalı yana bildirildiğini, davalı tarafından 03.06.2005 tarihli cevabi yazıda bir kısım üründe problem olduğunun kabul edildiğini, davacının ayıp ihbar yükümlülüğünü yerine getirdiğini, en son davalıya 29.03.2007 tarihli ihtarname keşide edildiğini, davacının dava dışı Fıratkrom/KZ ve Business Allence adlı firmalara sattığı mallar bu iki firmanın toplam 543.502,75 Dolar tutarlı reklamasyon faturası düzenleyerek davacıya gönderdiğini ileri sürerek, ayıplı mallar nedeniyle uğranılan 543.502,75 Dolar karşılığı 637.691,00 TL’nin dava tarihinden itibaren reeskont faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya göre, davanın reddine dair verilen karar, davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine Dairemizce bozulmuştur.
Davalı vekili, bu kez karar düzeltme talebinde bulunmuştur.
Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 44,70 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 709,50 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyen davalıdan alınarak Hazine'ye gelir kaydedilmesine, 23/06/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.