Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2022/7984 Esas 2022/8952 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürme
HÜKÜMLER :1)İstanbul 11. Ağır Ceza Mahkemesinin 23/05/2019 tarih ve 2018/370 Esas - 2019/242 Karar sayılı kararıyla;
a)Sanık ... hakkında; maktul ...'e karşı kasten öldürme suçundan; 5271 sayılı CMK’nin 223/2-e maddesi uyarınca; beraatine.
b)Sanık ... hakkında; maktul ...'e karşı kasten öldürme suçundan; 5237 sayılı TCK’nin 37/1. maddesi yollamasıyla 81/1, 62, 53, 63. maddeleri uyarınca; 25 yıl hapis cezasıyla cezalandırılmasına, hak yoksunluğu ve mahsup uygulanmasına,
c)Sanıklar ... ve ... hakkında; maktul ...'e karşı kasten öldürme suçundan; 5237 sayılı TCK’nin 37/1. maddesi yollamasıyla 81/1, 29/1, 62, 53, 63. maddeleri uyarınca; 15 yıl hapis cezasıyla cezalandırılmalarına, hak yoksunluğu ve mahsup uygulanmasına, karar verildiği,
2)Kararın istinafı üzerine İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 24/02/2020 tarih ve 2019/1748 Esas - 2020/357 Karar sayılı kararı ile; istinaf başvurularının esastan reddine, karar verildiği,
3)Kararın temyizi üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 01/11/2021 tarih ve 2020/3050 Esas - 2021/13731 Karar sayılı kararı ile ‘’bozma kararı’’ verilerek dosyanın İstanbul 11. Ağır Ceza Mahkemesine gönderilmesi üzerine;
4)İstanbul 11. Ağır Ceza Mahkemesinin 17/02/2022 tarih ve 2021/478 Esas - 2022/92 Karar sayılı kararı ile;
a)Sanık ... hakkında; maktul ...'e karşı kasten öldürme suçundan; 5271 sayılı CMK’nin 223/2-e maddesi uyarınca; beraatine.
b)Sanık ... hakkında hakkında; maktul ...'e karşı kasten öldürme suçundan; 5237 sayılı TCK’nin 37/1. maddesi yollamasıyla 81/1, 62, 53, 63. maddeleri uyarınca; 25 yıl hapis cezasıyla cezalandırılmasına, hak yoksunluğu ve mahsup uygulanmasına,
c)Sanıklar ... ve ... hakkında; maktul ...'e karşı kasten öldürme suçundan; 5237 sayılı TCK’nin 37/1. maddesi yollamasıyla 81/1, 29/1, 62, 53, 63. maddeleri uyarınca; 15 yıl hapis cezasıyla cezalandırılmalarına, hak yoksunluğu ve mahsup uygulanmasına, dair karar.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Bozma üzerine yapılan yargılama sonucunda verilen İstanbul 11. Ağır Ceza Mahkemesinin 17/02/2022 tarih ve 2021/478 Esas - 2022/92 Karar sayılı kararının Sanık ... müdafileri, sanık ... müdafii, sanık ... müdafii, katılan ... vekili tarafından 5271 sayılı CMK’nin 291. maddesinde belirtilen süre içerisinde temyiz edildiği anlaşılmıştır.
Dosya incelendi,
Gereği görüşülüp düşünüldü:
7079 sayılı Kanun'un 94. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nin 299. maddesi uyarınca sanıklar ..., ... ve ... müdafiilerinin duruşmalı inceleme taleplerinin takdiren REDDİNE karar verilmiştir.
Yargıtay bozma ilamından sonra verilen kararın ceza miktarına bakılmaksızın 5271 sayılı CMK'nin 307/3. maddesi gereğince temyize tabi olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
İstanbul 11. Ağır Ceza Mahkemesinin 23/05/2019 tarih ve 2018/370 Esas - 2019/242 Karar sayılı kararının istinafı üzerine İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 24/02/2020 tarih ve 2019/1748 Esas 2020/357 Karar sayılı kararı ile; istinaf başvurusunun esastan reddine karar verildiği, kararın temyizi üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 01/11/2021 tarih ve 2020/3050 Esas - 2021/13731 Karar sayılı bozma kararı ile dosyanın İstanbul 11. Ağır Ceza Mahkemesine gönderilmesi üzerine; İstanbul 11. Ağır Ceza Mahkemesinin 17/02/2022 tarih ve 2021/478 Esas - 2022/92 Karar sayılı kararı ile sanıklar hakkında dair kurulan hükümlerin bozma nedenleri dışında tüm dosya kapsamına göre hukuka uygun olduğu anlaşıldığından; sanık ... müdafiinin; tahrik indiriminin alt sınırdan yapılmasının yerinde olmadığına, beraat etmesi gerektiğine, sanık ... müdafiinin; maktulden kaynaklanan ağır küfür ve tehditlerin neticesinde haksız tahrik indiriminin en alt sınırdan yapılmasının hukuka aykırı olduğuna, sanık ... müdafiinin; meşru savunma koşullarının bulunduğuna, katılan ... vekilinin; sanıkların haksız tahrik hükümlerinden yararlanmasının haksız olduğuna, sanık ... hakkında beraat kararının hatalı olduğuna, tüm sanıkların TCK’nin 82/1-a maddesi uyarınca cezalandırılmaları gerektiğine, yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle,
A) Sanık ... hakkında maktul ...'e karşı kasten öldürme suçundan kurulan mahkumiyet hükmü ile sanık ... hakkında maktul ...'e karşı kasten öldürme suçundan kurulan beraat hükmüne yönelen temyiz istemlerinin reddi ile; 5271 sayılı CMK’nin 302/1. maddesi uyarınca isteme uygun olarak, TEMYİZ İSTEMLERİNİN ESASTAN REDDİ ile HÜKÜMLERİN ONANMASINA,
B) Sanıklar ... ve ... hakkında maktul ...'e karşı kasten öldürme suçundan kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Oluşa ve dosya içeriğine göre; maktul ...'in 06/07/2018 tarihinde, akşam saatlerinde kullandığı araçla... Lokali önüne geldiği, bu sırada yolda bulunan yavru kediyi ezmesi nedeniyle sanık ...'un maktulün gıyabında ona küfrettiği, bunu duyan maktulün akrabası olan tanık ...'in sanık ...'a tepki gösterdiği, ardından maktulün de yanlarına geldiği, tartışmanın
kavgaya dönüştüğü, bu olaydan sonra tarafların söz konusu olayı konuşmak için olayın gerçekleştiği lokalde bir kez daha bir araya geldikleri, olay yerine önce sanıklar ..., ... ve ...'un geldikleri, sanıklara küfür eden maktul ile sanık ...'un aynı konuyla ilgili olarak tekrar tartışmaya başladığı, yaşanan arbede sırasında tarafların lokalin içinde bulunan ofis kısmına yöneldikleri, sanık ...'un yanında getirdiği bıçağı çıkartıp maktule doğru birden çok kez salladığı, diğer sanıklar ... ve ... ...'in de olay yerinde bulunduğu ve bıçaklama olayının ardından sanıkların olay yerinden ayrıldıkları, göğüs bölgesinden isabet alan maktulün hayatını kaybettiği olayda;
1)Öldürme olayının sanık ... tarafından gerçekleştirildiği sabit olan olayda, öldürme sırasında asli failin yanında yer alan ve manevi yönden cesaret vererel öldürme kararını kuvvetlendiren, olaydan sonra onunla birlikte kaçan sanıklar ... ve ... ...'in öldürme suçunun işlenmesine yardım eden konumunda oldukları ve sanıkların eylemlerine uyan 5237 sayılı TCK’nin 81/1, 39. maddeleri gereğince hükümler kurulması gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde müşterek fail olarak aynı Kanun'un 81/1, 37/1. maddeleri uyarınca cezalandırılmalarına karar verilmesi,
2)Taraflar arasındaki kavgayı başlatan olayda ilk haksız hareketin maktulün ...'un beslediği kediyi ezmesi sebebiyle sanık ...'un maktul ...'e küfür etmesi olduğu, daha sonra lokalde gerçekleşen buluşmada maktulün sanık ...’a küfretmesi ve tekme atması nedeniyle haksız tahrikte dengenin sanık lehine bozulduğu ve bu nedenle sanık ... hakkında TCK’nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin asgari oranda olacak şekilde uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirdiğinden, sanık ... ve sanık ... müdafilerinin yerinde görülen temyiz taleplerinin kabulü ile İstanbul 11. Ağır Ceza Mahkemesinin 17/02/2022 tarih ve 2021/478 Esas - 2022/92 Karar sayılı hükmünün CMK'nin 302/2. maddesi gereğince BOZULMASINA,
Dosyanın, 28/02/2019 tarihinde Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7165 sayılı Kanun'un 8. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nin 304/2-a maddesi gereğince “İstanbul 11. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilamının bir örneğinin ise İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesine gönderilmek üzere” Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 16/11/2022 gününde oy birliği ile karar verildi.