Esas No: 2022/9066
Karar No: 2022/8936
Karar Tarihi: 16.11.2022
Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2022/9066 Esas 2022/8936 Karar Sayılı İlamı
1. Ceza Dairesi 2022/9066 E. , 2022/8936 K.Özet:
Sanık, kasten öldürme suçundan TCK'nin ilgili maddeleri uyarınca 10 yıl hapis cezasına çarptırılmıştır. Ayrıca, 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçundan da 6.000 TL ve 500 TL adli para cezasına çarptırılmıştır. Yargıtay Ceza Dairesi, sanığın öz savunma hakkı çerçevesinde hareket ettiğini tespit ederek beraat kararı vermiştir.
5237 sayılı TCK'nin 25/1, 5271 sayılı CMK'nin 223/2. maddelerine göre sanığın beraatına karar verilmesi gerektiği belirtilmiştir. Yargıtay Ceza Genel Kurulu, yerel mahkemenin direnme gerekçesi yerinde görülmediğinden dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına tevdi edilmesi kararı vermiştir.
Kanun maddeleri: TCK'nin 81/1, 29, 62/1, 53, 25/1 ve 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanuna eklenen geçici 10. maddesi, 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçu için ise 6136 sayılı Yasa'nın 13/1, TCK'nin 62/1, 52/2, 50, 52/2-4, 63, 54/1. maddeleri.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kasten öldürme, 6136 sayılı Yasaya aykırılık
HÜKÜMLER :1)Sanık hakkında kasten öldürme suçundan TCK'nin 81/1, 29, 62/1, 53. maddeleri uyarınca 10 yıl hapis cezası,
2)6136 sayılı Yasaya aykırılık suçundan 6136 sayılı Yasa'nın 13/1, TCK'nin 62/1, 52/2, 50, 52/2-4, 63, 54/1. maddeleri uyarınca 6.000 TL ve 500 TL adli para cezası.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Mahalli mahkemece bozma üzerine verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanık hakkında: maktulü kasten öldürme suçundan yapılan yargılama sonunda; ... 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 05/11/2018 tarih, 2018/245 Esas ve 2018/376 Karar sayılı hükmün sanık müdafii ve katılanlar vekili tarafından temyizi üzerine, Dairemizin 10/06/2020 tarih, 2019/3038 Esas ve 2020/1207 Karar sayılı hükmü ile "sanığın meşru savunma sınırları içerisinde kalan eyleminden dolayı 5237 sayılı TCK'nin 25/1 ve 5271 sayılı CMK'nin 223/2. maddeleri uyarınca beraatine karar verilmesi gerektiği" gerekçesiyle hükmün bozulduğu, bozma kararı üzerine yerel mahkemece mahkumiyet kararı verilmesi gerektiğinden bahisle eski hükümde direnilmesine karar verildiği görülmekle,
6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 36. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK'nin 307/4. maddesi ve aynı Kanun'un 38. maddesi ile değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanuna eklenen geçici 10. maddesi uyarınca yapılan incelemede,
Dairemizce verilen bozma kararı usul ve yasaya uygun olup yerel mahkemenin direnme gerekçesi yerinde görülmediğinden, dosyanın "direnme" konusunda karar verilmek üzere Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderilmesi amacıyla Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 16/11/2022 gününde oy birliğiyle karar erildi.