Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/1254 Esas 2022/5483 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Ankara 2. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 27.02.2019 tarih ve 2017/445 E- 2019/58 K. sayılı kararın davalı TPMK vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin kabulüne dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi'nce verilen 13.11.2020 tarih ve 2019/577 E- 2020/1001 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili ve davalı TPMK vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçelerinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davacının "GODİVA" ibareli 3, 4, 5, 29, 30, 33 ve 35.sınıf ürün ve hizmetleri içeren 85216, 117190, 150240, 2004/1169, 2009/18743 sayılı tanınmış seri markaların sahibi olduğunu, davalının davacı markaları ile iltibas ve tecavüz oluşturan, ayrıca onların tanınmışlığından haksız yarar sağlayacak, onların itibar ve ayırt edici karakterini zedeleyecek nitelikte, 43. sınıf ürün ve hizmetleri içeren 2015/70640 sayılı "GOLİVA" ibareli marka tescil başvurusunda bulunduğunu, müvekkilinin iltibas ve tanınmışlık vakıalarına dayalı olarak başvuruya itiraz ettiğini, Markalar Dairesi Başkanlığınca itirazın kısmen yerinde görüldüğünü ve 43/01. sınıfta yer alan "Yiyecek ve içecek hizmetleri" yönünden başvurunun reddedildiğini, bunun dışında kalan hizmetler yönünden ise itirazlarının kabul edilmediğini, başvurunun tümden reddi için bu karara yaptıkları itirazın ise YİDK tarafından reddedildiğini belirterek YİDK kararının iptaline ve davalı adına tescili halinde markanın hükümsüzlüğüne karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı ... vekili, Kurum kararının usul ve yasaya uygun olduğunu, başvuru kapsamında kalan hizmetler yönünden taraf markaları arasında iltibasa yol açacak düzeyde benzerlik bulunmadığını, davacının markasının tanınmış olmasının peşinen başvurunun reddi sonucunu doğurmayacağını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Davalı şirket davaya cevap vermemiştir.
İlk derece mahkemesince iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, davacının markalarının "GODİVA" ibareli oldukları, markalardaki asıl ve ayırt edici unsurun "GODİVA" ibaresinden oluştuğu, davalı başvurusunun konusu olan işaretin ise "GOLİVA" ibareli olduğu, davacı markaları ile başvuru konusu işaretin görsel, sescil ve anlamsal olarak iltibasa neden olacak derecede benzer oldukları, başvuru konusu işarette davacı markalarından farklı olarak "D" harfi yerine "L" harfi kullanılarak "GOLİVA" ibaresinin oluşturulmasının işareti anlamsal, görsel ve sescil olarak davacı markalarından ayırt edici kılmadığı, dava konusu başvuru kapsamındaki 43. sınıf hizmetler ile davacı markalarının kapsamlarında yer alan 29. ve 30. sınıfta bulunan mallar arasında bağlantı bulunduğu, zira davacının sadece Godiva markası adı altında çikolata vb malları satmadığı, aynı marka ile kafe işlettiği, kafe hizmeti de verdiği, dolayısıyla 43. sınıftaki "Geçici konaklama hizmetleri. Gündüz bakımı (kreş) hizmetleri. Hayvanlar için geçici barınma sağlanması hizmetleri" ile davacı mal ve hizmetleri arasında bağlantı bulunduğu, ayrıca davacı markasının pek çok farklı ülkede öteden beri tescilli olduğu, dünya çapında yaygın bir ticari faaliyetinin olduğu ve pek çok sınıfta kayıtlı markalarının bulunduğu, tanınmış davacı markasının toplumda ulaşmış olduğu tanınmışlık düzeyi nedeniyle başvuru markasının haksız bir yarar sağlayabileceği, davalının dünya çapında yaygın, tarihsel olarak derinliği olan, reklam gücü yüksek bir markayı bilmezden gelmesinin kabul edilemeyeceği, dolayısıyla davacı markalarının 556 sayılı KHK'nın 8/1-b ve 8/4 maddeleri uyarınca korunmasının gerektiği, başkasına ait tanınmış bir markanın benzerinin tescil edilmesinin davalının kötü niyetini ortaya koyduğu gerekçesiyle davanın kabulüne, Türk Patent YİDK'nın 25.09.2017 tarih 2017-M-7954 sayılı kararının iptaline, 2015/70640 sayılı davalı başvurusu tescil edilmediğinden hükümsüzlük konusunda karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Karara karşı davalı TPMK vekili tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince, her ne kadar davacının 2013/60830 ve 2010/54131 sayılı markalarının kapsamlarında 43. sınıf hizmetler mevcut ise de, bu markalar yalnızca şekilden ibaret olup marka işaretleri arasında benzerlik olmadığından karşılaştırmada dikkate alınmadığı, dava konusu başvuru kapsamında kalan hizmetlerin, davacı markalarının kapsamlarında yer almadıkları gibi, bu markaların kapsamlarında bulunan mal ve hizmetlerle de benzer olmadığı, dava konusu başvuru kapsamındaki "Gündüz bakımı (kreş) hizmetleri. Hayvanlar için geçici barınma sağlanması hizmetleri"nin davacı markalarının kapsamlarındaki mal ve hizmetlerle hiçbir şekilde alakalı bulunmadığı, yine, davacı markalarının kapsamlarındaki yiyecek ve içecek malları ile başvuru kapsamındaki "Geçici konaklama hizmetleri." arasında benzerlik bulunmadığının da birçok Yargıtay kararında kabul edildiği, bu nedenle davacı vekilinin 556 sayılı KHK'nın 8/1-b maddesine dayalı itirazı yerinde olmadığı, her ne kadar ilk derece mahkemesince, davacının sadece Godiva markası adı altında çikolata vb malları satmadığı, aynı marka ile kafe işlettiği gerekçesine dayanılmış ise de, marka başvurusuna itiraz aşamasında bu yöne dayalı bir itiraz da bulunulmadığı gibi esasen bu iddianın ispat da edilemediği, davacının "GODİVA" ibareli markalarının kapsamlarında da bu hizmetin bulunmadığı, davanın yalnızca "Geçici konaklama hizmetleri." yönünden kabulüne ve YİDK kararının bu yönden iptaline karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde davacı markaları ile dava konusu başvuru arasında 556 sayılı KHK'nın 8/1-b maddesi anlamında benzerlik ve iltibas tehlikesinin bulunduğu gibi aynı KHK'nın 8/4 maddesi koşullarının da oluştuğu ve davalının kötü niyetli olduğu gerekçesiyle YİDK kararının iptaline karar verilmesi doğru olmadığı gerekçesiyle davalı ... vekilinin istinaf başvurusunun kabulü ile HMK'nın 353/1-b-2 maddesi uyarınca ilk derece mahkemesi kararının kaldırılmasına, Türk Patent YİDK'in 25.09.2017 tarih, 2017-M-7954 sayılı kararının, 43. sınıfta yer alan "Geçici konaklama hizmetleri." yönünden kısmen iptaline, fazlaya ilişkin talebin reddine, dava konusu başvuru tescil edilmediğinden hükümsüzlük konusunda karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Karar, davacı vekili ve davalı TPMK vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik olarak yapılan istinaf başvurusu üzerine HMK'nın 355 ve devamı maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince esastan verilen nihai kararda, dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi HMK'nın 369/1. ve 371. maddelerinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin de bulunmamasına göre, davalı TPMK vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddine karar verilmesi gerekmiştir.
2-Davacı vekilinin temyiz itirazlarına gelince, dava ... YİDK kararının iptali ve markanın hükümsüzlüğü istemine ilişkindir. İlk derece mahkemesince yazılı gerekçe ile davacı markasının çikolata emtiasında tanınmış marka olduğu, dolayısıyla 556 sayılı KHK’nın 8/4 maddesinde öngörülen koşulların oluştuğu gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiş, davalı TPMK vekilinin istinaf başvurusu üzerine Bölge Adliye Mahkemesi’nce davacı markasının tanınmış olduğunun belirtilmesine karşın, başvuru markasının alt sınıfları ile davacı markalarının farklı mal ve hizmetler kapsamında kaldığı bu nedenle de 556 sayılı KHK 8/4. madde koşullarının “geçici konaklama hizmetleri”dışındaki hizmetler yönünden oluşmadığı gerekçesiyle davacı tarafın istinaf başvurusunun kabulüne ilk derece mahkemesi kararının kaldırılarak davanın kısmen kabulüne, Türk Patent YİDK'in 25.09.2017 tarih, 2017-M-7954 sayılı kararının, 43. sınıfta yer alan "Geçici konaklama hizmetleri" yönünden kısmen iptaline karar verilmiştir. Dava konusu “GOLİVA” markası ile davacı tarafın itiraza dayanak “GODİVA” esas unsurlu markalarının 556 sayılı KHK. m.8/1-b anlamında anlamsal, görsel ve sesçil olarak benzer oldukları gibi, davacı markasının çikolata emtiası nezdinde tanınmış bir marka olduğu, başvuru kapsamındaki diğer hizmetlerde de çikolatanın ikram için bulundurulabileceği çikolata ürünü olarak bilinen markanın itibarının, başka ürün grubu markasının alındığı şeklinde zarar görebileceği, markaların ortalama tüketici nezdinde karıştırılma ihtimali de dikkate alındığında 8/4 ve 8/1-b maddelerindeki koşulların davacı yararına oluştuğu gözetilerek davanın kabulüne karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiş, Bölge Adliye Mahkemesi kararının bu nedenle bozulmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı TPMK vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün davacı yararına BOZULMASINA, HMK’nın 373/2 maddesi uyarınca dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesi’ne gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 21,40 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalı TPMK'dan alınmasına,
ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davacıya iadesine, 05/09/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.