Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2022/351 Esas 2022/5447 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2022/351
Karar No: 2022/5447
Karar Tarihi: 05.09.2022

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2022/351 Esas 2022/5447 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 21. Hukuk Dairesi'nin vermiş olduğu bir kararın temyizi davasında, Konya 1. Asliye Ticaret Mahkemesi'nin davalı şirket hakkında verdiği kararın, 3332 sayılı yasa gereğince kesinleştiği belirtilerek davalı şirket hakkında yeniden karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir. Mahkeme, davacı vekilinin temyiz isteminin reddedilmesine karar vermiş ve Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın onanmasına hükmetmiştir. Kararda, Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 370/1. maddesi uyarınca işlem yapılması ve kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesi gerektiği belirtilmiştir. Karar, 05/09/2022 tarihinde oybirliğiyle verilmiştir.
Kanun maddeleri:
- Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 3332 sayılı yasa gereğince karar verilmesine yer olmadığına dair geçici 4. maddesi
- Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 370/1. maddesi (kararın kesin olması)
- Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 372. maddesi (işlem yapmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine gönderilmesi)
11. Hukuk Dairesi         2022/351 E.  ,  2022/5447 K.

    "İçtihat Metni"



    MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 21. HUKUK DAİRESİ


    TÜRK MİLLETİ ADINA

    Taraflar arasında görülen davada Konya 1. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 04.05.2018 tarih ve 2018/129 E- 2018/348 K. sayılı kararın davalı şirket vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin kabulüne dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 21. Hukuk Dairesi'nce verilen 04.10.2021 tarih ve 2021/1184 E- 2021/1106 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
    Davacı vekili, davalı şirketin yurt dışında birçok ülkede yatırılan paraların istenildiği her an geri çekilebileceği ve karşılığında yüksek oranda faiz verileceği garantisi ile müvekkilinin davalı tarafa para verdiğini, ancak ödenen paranın bir türlü geri alınamadığını ileri sürerek, taraflar arasında geçerli bir ortaklık ilişkisi bulunmadığının tespitine ve ödenen paranın davalılardan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
    Davalı şirket vekili, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
    Konya Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesi’nce, dairemiz bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonucunda, davalı şirket hakkında açılan davada 3332 sayılı yasanın geçici 4.maddesi gereğince karar verilmesine yer olmadığına, davalı ... hakkında verilen Konya 1.Asliye Ticaret Mahkemesi'nin 04/05/2018 tarih ve 2018/129 Esas 2018/348 Karar sayılı kararının kesinleşmiş olduğu gözetilerek bu davalı hakkında yeniden karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
    Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
    Dosyadaki yazılara, Bölge Adliye Mahkemesince HMK'nın 373/3. maddesi uyarınca uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
    SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, 05/09/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.

    Hemen Ara