Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2022/3436 Esas 2022/8994 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, bir sanığın basit kasten yaralama suçundan 1 ay 20 gün hapis cezasına mahkum edilmesi kararını verdi. Ancak, katılan vekilinin temyizi üzerine yapılan incelemede, Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun kararı doğrultusunda haksız tahrik indiriminin eksik yapılması nedeniyle cezanın bozulması gerektiği sonucuna varıldı. Bu nedenle, mahkeme kararı bozuldu ve sanık hakkında asgari oranda haksız tahrik indirimi yapılması gerektiği belirtildi. Kararın açıklandığı kanun maddeleri ise şu şekilde: TCK'nin 86/2, 29, 62/1, 53/1, 58, 5237 sayılı Kanun'un 29. maddesi, 7331 sayılı Kanun'un 23. maddesi ve 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Basit kasten yaralama
HÜKÜM : Sanığın, katılana yönelik basit kasten yaralama suçundan TCK'nin 86/2, 29, 62/1, 53/1, 58 maddeleri gereğince 1 ay 20 gün hapis cezasına mahkumiyetine dair karar.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Mahalli mahkemece bozma üzerine verilen hüküm katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, evrak okunarak:
Gereği görüşülüp düşünüldü:
14.07.2021 tarih ve 31541 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7331 sayılı Kanun'un 23. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nin 251. maddesine eklenen ''175. maddenin ikinci fıkrası uyarınca duruşma günü belirlendikten sonra basit yargılama usulü uygulanmaz'' şeklindeki düzenleme gözetildiğinde tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, suçun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçun niteliği tayin edilmiş, cezayı azaltıcı takdiri indirim sebebinin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, sanığın savunması inandırıcı gerekçelerle değerlendirilip reddedilmiş ve incelenen dosyaya göre sanık hakkında basit kasten yaralama suçundan verilen hükümde bozma nedeni dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, katılan vekilinin temel cezanın üst sınırdan belirlenmesi gerektiğine, vekalet ücretine yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddine, ancak,
Somut olayda, mahkeme tarafından ilk haksız hareketin hangi taraftan kaynaklandığının tespit edilemediğinin kabulü ile haksız tahrik hükümlerinin tatbik
edildiğinin anlaşılması karşısında, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarih ve 2002/4-238 Esas - 367 sayılı Kararı uyarınca ve bu kararla uyumlu Ceza Dairelerinin yerleşmiş ve süreklilik gösteren uygulamalarında kabul edildiği üzere, 5237 sayılı TCK'nin 29. maddesi gereği asgari oranda (1/4) haksız tahrik indirimi yapılması gerekirken, sanık hakkında hükmolunan cezada (1/2) oranında indirim yapılması suretiyle eksik ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenden 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 17.11.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.