Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2022/3779 Esas 2022/8995 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Çocuk Mahkemesi, suça sürüklenen bir çocuğun neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçundan 5.220 TL adli para cezasına mahkum edilmesine karar verdi. Hüküm mağdurun beyanı, beraat talebi ve ek savunma hakkının verilmemesi sebepleriyle temyiz edildi. Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun kararı doğrultusunda suça sürüklenen çocuğa ek savunma hakkı verilmeden mahkumiyet hükmü verilmesi ve cezanın hakkaniyete uygun şekilde belirlenmemesi nedeniyle karar bozuldu. Kanun maddeleri olarak; TCK'nin 86/1, 86/3-e, 87/1-c, son, 29/1, 31/3, 62 ve 1412 sayılı CMUK'un 326/son maddesi belirtildi.

MAHKEMESİ :Çocuk Mahkemesi
SUÇ : Neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama
HÜKÜM : Suça sürüklenen çocuğun, mağdura yönelik neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçundan TCK'nin 86/1, 86/3-e, 87/1-c, son, 29/1, 31/3, 62 ve 1412 sayılı CMUK'un 326/son maddesi gereğince 5.220 TL adli para cezasına mahkumiyetine dair karar.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Mahalli mahkemece bozma üzerine verilen hüküm suça sürüklenen çocuk müdafii tarafından temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, suçun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçun niteliği tayin edilmiş, cezayı azaltıcı haksız tahrik ve takdiri indirim sebeplerinin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, suça sürüklenen çocuğun savunması inandırıcı gerekçelerle değerlendirilip reddedilmiş ve incelenen dosyaya göre suça sürüklenen çocuk hakkında neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçundan verilen hükümde bozma nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, suça sürüklenen çocuk müdafiinin suça sürüklenen çocuğun suçu işlediğine dair delil olmadığına, bozma sonrası düzenlenen adli raporun mağdur muayene edilmeden düzenlendiğine, mağdurun, suça sürüklenen çocuğun kendisini yaralamadığını beyan ettiğine, suça sürüklenen çocuğun beraatine karar verilmesi gerektiğine yönelen ve yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddiyle,
1) Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 25.04.2017 gün, 2015/1167 Esas ve 2017/247 sayılı Kararında belirtildiği üzere, suça sürüklenen çocuğa ek savunma hakkı
tanınmadan, iddianamede gösterilmeyen 5237 sayılı TCK'nin 87/1-c ve 87/1-son maddesinin uygulanması suretiyle Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin (Pelissier ve Sassi/Fransa, No: 25444/94, P. 67, Sadak ve diğerleri/Türkiye No: 29900/96, 29901/96, 29902/96, 29903/96, 17.07.2001) kararlarında belirtildiği üzere, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin “Adil yargılanma hakkı” başlıklı 6. maddesine, Türkiye Cumhuriyeti Anayasası’nın “Hak arama hürriyeti” başlıklı 36. maddesine ve CMK’nin 226. maddesine muhalefet edilerek suça sürüklenen çocuğun savunma hakkının kısıtlanması,
2) Suça sürüklenen çocuğun eylemi nedeniyle, mağdurun yüzde sabit iz ve kemik kırığı oluşacak şekilde yaralandığı olayda, birden fazla nitelikli halin ihlali ile atılı suçu işleyen suça sürüklenen çocuk hakkında, meydana gelen zararın ağırlığı ve 5237 sayılı TCK'nin 3. maddesinde belirtilen cezada orantılılık ilkesi dikkate alınarak TCK'nin 86/1. maddesi gereğince temel cezaya hükmedilirken hakkaniyete uygun ve sonuca etkili şekilde alt sınırdan uzaklaşılması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenlerden 6723 sayılı Kanunun 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca tebliğnamedeki düşünceye aykırı olarak BOZULMASINA, 1412 sayılı CMUK'un 326/son maddesi uyarınca suça sürüklenen çocuğun kazanılmış haklarının dikkate alınmasına, 17.11.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.